«و آفرينش انسان را از گِلى آغاز كرد . سپس نسل او را از چكيده آبى پست ، قرار داد» .
«از ايشان بپرس : آيا آنها از نظر آفرينش دشوارترند ، يا كسانى كه خلق كرديم؟ ما آنها را از گِلى چسبنده پديد آورديم» .
«ما انسان را از گِلى خشك ، از گِلى سياه و بدبو ، آفريديم» .
«انسان را از گِل خشكيده اى سفال مانند آفريد» .
«[خدا به شيطان گفت :] چون تو را به سجده فرمان دادم ، چه چيزى تو را باز داشت از اين كه سجده كنى ؟ گفت : من از او بهترم . مرا از آتش آفريدى و او را از گِل آفريدى» .
«و به تحقيق ، ما شما را آفريديم . سپس صورتتان بخشيديم . آن گاه به فرشتگان گفتيم : براى آدم ، سجده كنيد . پس همه سجده كردند ، مگر ابليس كه از سجده كنندگان نبود» .
«و او كسى است كه شما را از يك تن پديد آورد . پس [براى شما] قرارگاهى و سپردگاهى قرار داد . همانا ما آيات خود را براى مردمى كه مى فهند ، به روشنى بيان كرده ايم» .
«آن گاه كه پروردگار تو به فرشتگان فرمود : «من ، بشرى از گِل خواهم آفريد . پس چون او را بپرداختم و از روح خود در او دميدم ، برايش به سجده بيفتيد» . پس فرشتگان ، همگى به سجده افتادند ، مگر ابليس كه بزرگى فروخت و از كافران شد . [خداوند] فرمود : «اى ابليس! چه چيز ، تو را مانع از آن شد تا براى چيزى كه من با دستانِ [قدرتِ] خود آفريدم ، سجده آورى؟ آيا بزرگى فروختى ، يا از برترى جويانى؟» . گفت : من از او بهترم . مرا از آتش آفريدى و او را از گِل آفريدى . فرمود : «پس ، از آن (بهشت) بيرون شو كه تو رانده شده اى و تا روز پاداش ، لعنت من بر توست»» .
حديث
۲۵.تفسير القمّى :[در باره] «و آفرينش انسان را از گِلى آغاز كرد» فرمود : يعنى آدم عليه السلام را . «سپس نسل او را قرار داد» ، يعنى فرزندان او را . «از چكيده اى» ، يعنى عصاره غذا و آب . «از آبى پست» ، يعنى آب مَنى . «سپس او را بپرداخت» ، يعنى از نطفه به خون بسته ، و از خون بسته به پاره گوشت تبديل كرده تا آن كه در او روح دميد .
