«و به تحقيق ، ما انسان را از عصاره اى از گِل آفريديم . سپس او را نطفه اى در جايگاهى استوار ، قرار داديم . سپس نطفه را عَلَقه ساختيم و عَلَقه را پاره گوشت گردانيديم . سپس پاره گوشت را استخوان آفريديم . سپس استخوان ها را [با ]گوشت پوشانديم . سپس او را آفرينش ديگر ، پديدار ساختيم . پس آفرين بر خدا كه بهترينِ آفرينندگان است!» .
«شما را در شكم هاى مادرانتان ، آفرينشى پس از آفرينشى [ديگر] در تاريكى هاى سه گانه خلق مى كند . اين است پروردگار شما ، خدا . فرمان روايى ، از آنِ اوست . معبودى جز او نيست . پس چگونه [و كجا از حق] برگردانيده مى شويد ؟» .
«اى مردم ! اگر در باره برانگيخته شدن در شكّيد ، پس [بدانيد] ما شما را از خاكى آفريديم ، سپس از نطفه اى ، سپس از علقه اى ، سپس از مُضغه اى داراى خلقت كامل و [احيانا] خلقت ناقص ، تا [قدرت خود را] بر شما روشن گردانيم ، و آنچه را اراده مى كنيم ، تا مدّتى معيّن در رحِم ها قرار مى دهيم . سپس شما را به صورت كودكى بيرون مى آوريم ، سپس تا به كمال قوّت خود برسيد ـ و برخى از شما [زودرس] مى ميرد ، و برخى از شما به غايت پيرى مى رسد ، به گونه اى كه پس از دانستن ، چيزى نمى داند» .
«و خدا شما را از خاكى آفريد ، سپس از نطفه اى . سپس شما را جفت ها قرار داد و هيچ مادينه اى بار نمى گيرد و بار نمى نهد ، مگر به علم او ، و هيچ سال خورده اى عمر دراز نمى يابد و از عمرش كاسته نمى شود ، مگر آن كه در كتابى [مندرج ]است . در حقيقت ، اين كار بر خدا آسان است» .
«او كسى است كه شما را در زهدان ها هر گونه كه خواهد ، شكل مى بخشد . معبودى نيست ، جز او كه تواناى استواركار است» .
«ما انسان را در رنج آفريديم» .
حديث
۵۳.امام باقر عليه السلامـ در باره اين سخن خداوند متعال :«شما را آفريديم ، سپس صورتتان بخشيديم»ـ :«شما را آفريديم» ،[به ترتيب] از نطفه به عَلَقه و سپس مُضغه و سپس استخوان و سپس گوشت . «شما را صورت بخشيديم» ، يعنى چشم و بينى و گوش ها و دهان و دست ها و پاها ، اينها و مانند اينها را شكل بخشيد . سپس زشتى و زيبايى و بلندى و كوتاهى و مانند اينها را پديد آورد .
