۱۹۵.تفسير العيّاشىـ به نقل از سعيد بن ابى اَصبغ ـ :از امام صادق عليه السلام شنيدم كه در پاسخ سؤال از قرارگاه و سپردگاه ، فرمود : «قرار گرفته در رحم و سپرده در صُلب . گاهى به شخص ، ايمان سپرده مى شود و سپس از او گرفته مى شود . [مثلاً ]زبير در پرتو ايمان و روشنايى آن حركت مى كرد ، به طورى كه وقتى پيامبر خدا از دنيا رفت ، او با شمشيرش به راه افتاد و مى گفت : با كسى جز على بيعت نمى كنيم» .

۱۹۶.امام كاظم عليه السلامـ در پاسخ پرسش از اين سخن خداوند متعال :«پس [براى شما ]قرارگاهى و سپردگاهى است»ـ :قرارگاه ، ايمان پايدار است و سپردگاه ، [ايمان ]عاريتى .

۱۹۷.تفسير العيّاشىـ به نقل از محمّد بن فُضَيل ـ :امام ابو الحسن عليه السلام ^۱ در باره آيه : «او كسى است كه شما را از يك تن آفريد . پس [براى شما ]قرارگاهى است و سپردگاهى» فرمود : «ايمانى كه پا بر جا باشد ، تا روز رستاخيز ، پا بر جاست» يا فرمود : «تا اَبَد ، پا بر جاست» [و افزود :] «و آنچه سپردنى [و عاريتى ]باشد ، خداوند ، آن را پيش از مرگ مى گيرد» .

۱۹۵.تفسير العيّاشي عن سعيد بن أبي الأصبغ :سَمِعتُ أبا عَبدِ اللّهِ عليه السلام وهُوَ يُسأَلُ عَن مُستَقَرٍّ ومُستَودَعٍ ، قالَ : مُستَقَرٌّ فِي الرَّحِمِ ومُستَودَعٌ فِي الصُّلبِ ، وقَد يَكونُ مُستَودَعَ الإِيمانِ ثُمَّ يُنزَعُ مِنهُ، ولَقَد مَشَى الزُّبَيرُ في ضَوءِ الإِيمانِ ونورِهِ حينَ قُبِضَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله حَتّى مَشى بِالسَّيفِ وهُوَ يَقولُ : لا نُبايِعُ إلّا عَلِيّا. ^۱

۱۹۶.الإمام الكاظم عليه السلامـ لَمّا سُئِلَ عَن قَولِهِ تَعالى :«فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ»ـ :المُستَقَرُّ : الإِيمانُ الثّابِتُ ، وَالمُستَودَعُ : المُعارُ . ^۲

۱۹۷.تفسير العيّاشي عن محمّد بن الفضيل عن أبي الحسن [الرضا أو الكاظم] عليه السلامـ في قَولِهِ تَعالى :«هُوَ الَّذِى أَنشَأَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ»ـ :ما كانَ مِنَ الإِيمانِ المُستَقَرِّ فَمُستَقَرٌّ إلى يَومِ القِيامَةِ ـ أو [ قالَ ]أبَدا ـ وما كانَ مُستَودَعا سَلَبَهُ اللّهُ قَبلَ المَماتِ. ^۳