ب ـ پارسايى و پرهيزگارى
قرآن
«و كسان خود را به نماز فرمان ده و [خود نيز] بر آن شكيبا باش. ما از تو جوياى روزى نيستيم ؛ [بلكه] ما به تو روزى مى دهيم ، و فرجام [ نيك ] ، براى پرهيزگارى است» .
«آن سراى آخرت را براى كسانى قرار مى دهيم كه در زمين ، خواستار برترى و فساد نيستند ، و فرجام [ خوش ] ، از آنِ پرهيزگاران است» .
حديث
۲۰۲.امام على عليه السلام :درستىِ ايمان ، به پارسايى است و تباهىِ آن ، در آزمندى .
۲۰۳.امام حسن عليه السلام :از امير مؤمنان على بن ابى طالب عليه السلام پرسيده شد : پايدارى ايمان به چيست ؟
فرمود : «به پارسايى» .
پرسيده شد : زايل گشتن آن به چيست؟
فرمود : «به آزمندى» .
۲۰۴.الكافىـ به نقل از سعدان ـ :از امام صادق عليه السلام پرسيدم : چه چيز ، ايمان را در بنده ، پايدار مى دارد؟
فرمود : «پارسايى» .
پرسيدم : و چه چيز ، آن را از او بيرون مى برد؟
فرمود : «آزمندى» .
ج ـ جدا نشدن از راه روشن
۲۰۵.امام على عليه السلامـ به كميل بن زياد ـ :اى كميل! [ايمان ،] استوار و عاريتى دارد . پس
هشدار كه از عاريت داران نباشى . ايمان ، آن گاه استوار مى شود كه پيوسته ، راه روشن را بپويى ؛ راهى كه تو را به كژى نكشاند و از راهت به در نبرد .
