۲۰۹.امام صادق عليه السلامـ در نيايش ـ :بار خدايا ! ايمانى را از تو درخواست مى كنم كه سررسيدى جز ديدار تو نداشته باشد (تا روز قيامت ، بپايد) ؛ ايمانى كه تا وقتى مرا باقى مى دارى ، بر آن پايدار بدارى و تا وقتى زنده ام مى دارى ، بر آن زنده ام بدارى و هر گاه مرا ميراندى ، بر آن بميرانى و هر گاه مرا بر انگيختى ، بر آن بر انگيزانى و به واسطه آن ، سينه ام را از شك و دو دلى در دينم ، پاك گردانى .
۲۱۰.امام صادق عليه السلامـ در دعاى ميان ركعت هاى نماز ـ :بار خدايا ! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا براى آنچه به خاطر آن خلقم كردى (عبادت) ، فراغت ببخش و به آنچه تو خود آن را برايم تضمين كرده اى (رزق و روزى دنيا) ، مشغولم مدار . بار خدايا! از تو چنان ايمانى را درخواست مى كنم كه برگشت نپذيرد و چنان نعمتى را كه پايان نپذيرد ، و همنشينى با پيامبرت را ـ كه درودهاى تو بر او و خاندانش باد ـ در بالاترين درجه بهشت جاويدان .
و ـ و اين چند عمل
۲۱۱.امام على عليه السلام :اگر مى خواهى كه خداوند ، تو را از بدىِ فرجام ، در امان بدارد ، پس بدان كه هر كار خوبى كه انجام مى دهى ، با لطف و توفيق الهى است و هر بدى اى كه انجام مى دهى ، از آن روست كه خداوند به تو مهلت و فرصت داده و نسبت به تو بردبارى نشان داده است .
۲۱۲.امام صادق عليه السلامـ خطاب به يكى از مردم ـ :اگر مى خواهى كردارت به نيكى پايان پذيرد، به طورى كه وقتى از دنيا مى روى ، مشغول بهترين اعمال باشى ، پس حقّ (حرمت) خداى را بزرگ تر از آن بدان كه نعمت هايش را در راه نافرمانىِ او صرف كنى و به بردبارى اش در برابر تو ، غرّه شوى . و هر كس را ديدى كه گفته مى شود از ماست يا دم از دوستىِ ما مى زند ، گرامى بدار .
