169
دانشنامه قرآن و حديث 8

4 / 3

آفت هاى ايمان

الف ـ گناه بسيار

قرآن

«آن گاه ، فرجام كسانى كه بدى كردند ، [ بسى ]بدتر بود ؛ [ چرا ]كه آيات خدا را تكذيب كردند و آنها را به ريشخند مى گرفتند» .

«نه چنين است ؛ بلكه آنچه مرتكب مى شدند ، بر دل هايشان زنگار بسته است. زهى پندار! كه آنان در آن روز، از پروردگارشان سخت محجوب اند» .

حديث

۲۱۳.الاحتجاج :چون امام زين العابدين عليه السلام و اهل بيت او به مجلس يزيد وارد شدند ، و سرِ امام حسين عليه السلام را آوردند و در تشتى در برابرش نهادند، يزيد با عصايى كه در دستش بود ، شروع به زدن بر دندان هاى امام حسين عليه السلام كرد و مى گفت :
هاشميان ، با سلطنت ، بازى كردند
نه خبرى آمد و نه وحى اى نازل شد .
... زينب دختر على عليه السلام رو به يزيد كرد ... و فرمود : سپاس ، خداوندى را كه پروردگار جهانيان است ، و درود بر جدّم سَرور پيامبران . راست فرمود خداوند پاك كه مى فرمايد : «سپس فرجام كسانى كه بدى كردند ، [بسى] بدتر بود ؛ [چرا] كه آيات خدا را تكذيب كردند و آنها را به ريشخند مى گرفتند» .

۲۱۴.امام صادق عليه السلام :به جان خودم سوگند كه نادانان ، از سوى پروردگارشان ضربه نخوردند . آنان دلالت هاى آشكار و نشانه هاى روشن را در وجود خويش مى بينند و [مى بينند كه] آنچه از ملكوت آسمان ها و زمين و آفرينش شگفت انگيز و استوار گيتى مشاهده مى كنند ، نشان از وجود سازنده دارد ؛ امّا اين مردمان ، درهاى گناهان را به روى خويش گشودند و راه هاى شهوات را بر خود هموار ساختند و از اين رو ،
هوس ها بر دل هايشان چيره گشت و بر اثر ستم خودشان ، شيطان ، وجود آنان را تسخير كرد . و اين چنين ، خداوند بر دل هاى تجاوزگران ، مُهر مى زند .


دانشنامه قرآن و حديث 8
168

4 / 3

آفاتُ الإِيمانِ

أ ـ كَثرَةُ السَّيِّئاتِ

الكتاب

«ثُمَّ كَانَ عَاقِبَةَ الَّذِينَ أَسَاءُواْ السُّوأَى أَن كَذَّبُواْ بِايَاتِ اللَّهِ وَ كَانُواْ بِهَا يَسْتَهْزِءُونَ» . ۱

«كَلَّا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِم مَّا كَانُواْ يَكْسِبُونَ * كَلَّا إِنَّهُمْ عَن رَّبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّمَحْجُوبُونَ» . ۲

الحديث

۲۱۳.الاحتجاج :لَمّا دَخَلَ عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ عليه السلام وحَرَمُهُ عَلى يزيدَ ، وجيءَ بِرَأسِ الحُسَينِ عليه السلام ووُضِعَ بَينَ يَدَيهِ في طَستٍ، فَجَعَلَ يَضرِبُ ثَناياهُ بِمِخصَرَةٍ ۳ كانَت في يَدِهِ وهُوَ يَقولُ:

لَعِبَت هاشِمُ بِالمُلكِ فَلاخَبَرٌ جاءَ ولا وَحيٌ نَزَل
... فَقامَت إلَيهِ زَينَبُ بِنتُ عَلِيٍّ عليهماالسلام ... وقالَت : الحَمدُ للّهِِ رَبِّ العالَمينَ وَالصَّلاةُ عَلى جَدّي سَيِّدِ المُرسَلينَ ، صَدَقَ اللّهُ سُبحانَهُ كَذلِكَ يَقولُ : «ثُمَّ كَانَ عَاقِبَةَ الَّذِينَ أَسَاءُواْ السُّوأَى أَن كَذَّبُواْ بِايَاتِ اللَّهِ وَ كَانُواْ بِهَا يَسْتَهْزِءُونَ» . ۴

۲۱۴.الإمام الصادق عليه السلام :ولَعَمري ما اُتِيَ الجُهّالُ مِن قِبَلِ رَبِّهِم وإنَّهُم لَيَرَونَ الدَّلالاتِ الواضِحاتِ وَالعَلاماتِ البَيِّناتِ في خَلقِهِم ، وما يُعايِنونَ مِن مَلَكوتِ السَّماواتِ وَالأَرضِ ، وَالصُّنعِ العَجيبِ المُتقَنِ الدَّالِّ عَلَى الصَّانِعِ ، ولكِنَّهُم قَومٌ فَتَحوا عَلى أَنفُسِهِم أَبوابَ المَعاصي ، وسَهَّلوا لَها سَبيلَ الشَّهَواتِ ، فَغَلَبَتِ الأَهواءُ عَلى قُلوبِهِم ،
وَاستَحوَذَ الشَّيطانُ بِظُلمِهِم عَلَيهِم ، وكَذلِكَ يَطبَعُ اللّهُ عَلى قُلوبِ المُعتَدينَ . ۵

1.الروم : ۱۰ .

2.المطففين : ۱۴ و ۱۵ .

3.المِخصَرَة : ما يختصره الإنسان بيده فيُمسكه: من عصا أو عكّازَةٍ أو مِقرَعَة أو قضيب (النهاية: ج۲ص۳۶).

4.الاحتجاج : ج ۲ ص ۱۲۲ ح ۱۷۳ ، بحارالأنوار : ج ۴۵ ص ۱۵۷ ح ۵ .

5.بحار الأنوار : ج ۳ ص ۱۵۲ عن المفضّل بن عمر .

  • نام منبع :
    دانشنامه قرآن و حديث 8
    سایر پدیدآورندگان :
    مسعودي،عبدالهادي؛طباطبايي،سيد محمد کاظم؛افقي،رسول؛موسوي،سيد رسول؛شيخي،حميد رضا
    تعداد جلد :
    16
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1390
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 199417
صفحه از 545
پرینت  ارسال به