۶۳۳.مصباح الشريعةـ در آنچه به امام صادق عليه السلام نسبت داده است ـ :شايسته است مؤمن هر گاه مى گيرد ، به حق بگيرد و هر گاه مى دهد ، در راه حق و به حق و از حق بدهد .

۶۳۴.امام صادق عليه السلام :مؤمن ، كسى است كه درآمدش حلال و اخلاقش نيكو و باطنش سالم باشد ، زيادىِ مالش را انفاق كند و زيادىِ گُفتارش را نگه دارد ( زياده گويى نكند) ، مردم را از شرّ خود در امان بدارد و با مردم ، انصاف داشته باشد .

۶۳۵.امام صادق عليه السلام :سزاوار است كه مؤمن ، هشت خصلت داشته باشد : در تكان ها محكم باشد ؛ در گرفتارى ، شكيبا باشد ؛ در هنگام برخوردارى ، سپاس گزار باشد ؛ به آنچه خداوند عز و جل روزىِ او كرده ، قانع باشد ؛ به دشمنان ، ستم نكند و به خاطر دوستان ، مرتكب گناه نشود ( / به دوستان ، جفا نكند) ؛ بدنش از او در زحمت باشد و مردم از او در آسايش باشند .
دانش ، دوست مؤمن است و بردبارى ، وزير او ، و شكيبايى ، فرمانده سپاهش و مدارا برادرش و ملايمت ، پدرش .

۶۳۶.امام صادق عليه السلام :مؤمن ، عَلَوى است ؛ زيرا در شناخت ، به مقام عالى رسيده است . مؤمن ، هاشمى است ؛ زيرا گم راهى را در هم شكسته است . مؤمن ، قُرَشى است ؛ زيرا به آنچه از ما گرفته شده است ، اقرار دارد . مؤمن ، عَجَم است ؛ زيرا درهاى بدى ، بر او بسته اند . مؤمن ، عرب است ؛ زيرا پيامبر او عرب است و كتاب او به زبان عربىِ روشن فرو فرستاده شده است . مؤمن ، نَبْطى است ؛ زيرا دانش را استنباط كرده است . مؤمن ، مهاجر است ؛ زيرا بدى ها را ترك كرده است . مؤمن ، انصارى است ؛ زيرا خدا و پيامبر او و اهل بيت پيامبر خدا را يارى مى كند . مؤمن ، مجاهد
است ؛ زيرا با دشمنان خداوند عز و جل ، در دولت باطل ، با تقيّه و در دولت حق ، با شمشير ، جهاد مى كند .

۶۳۳.مصباح الشريعةـ فيما نَسَبَهُ إلَى الإِمامِ الصّادِقِ عليه السلام ـ :يَنبَغي لِلمُؤمِنِ إذا أخَذَ أن يَأخُذَ بِحَقٍّ ، وإذا أعطى فَفي حَقٍّ وبِحَقٍّ ومِن حَقٍّ . ^۱

۶۳۴.الإمام الصادق عليه السلام :المُؤمِنُ مَن طابَ مَكسَبُهُ وحَسُنَت خَليقَتُهُ ، وصَحَّت سَريرَتُهُ ، وأنفَقَ الفَضلَ مِن مالِهِ ، وأمسَكَ الفَضلَ مِن كَلامِهِ ، وكَفَى النّاسَ شَرَّهُ ، وأنصَفَ النّاسَ مِن نَفسِهِ . ^۲

۶۳۵.عنه عليه السلام :يَنبَغي لِلمُؤمِنِ أن يَكونَ فيهِ ثَمانُ خِصالٍ : وَقورٌ عِندَ الهَزاهِزِ ، صَبورٌ عِندَ البَلاءِ ، شَكورٌ عِندَ الرَّخاءِ ، قانِعٌ بِما رَزَقَهُ اللّهُ ، لا يَظلِمُ الأَعداءَ ، ولا يَتَحامَلُ لِلأَصدِقاءِ ، بَدَنُهُ مِنهُ في تَعَبٍ ، وَالنّاسُ مِنهُ في راحَةٍ ، إنَّ العِلمَ خَليلُ المُؤمِنِ ، وَالحِلمُ وَزيرُهُ ، وَالصَّبرُ أميرُ جُنودِهِ ، وَالرِّفقُ أخوهُ ، وَاللّينَ والِدُهُ . ^۳

۶۳۶.عنه عليه السلام :المُؤمِنُ عَلَوِيٌّ لِأَ نَّهُ عَلا فِي المَعرِفَةِ ، وَالمُؤمِنُ هاشِميٌّ ، لِأَنَّهُ هَشَمَ الضَّلالَةَ ، وَالمُؤمِنُ قُرَشِيٌّ لِأَ نَّهُ أقَرَّ بِالشَّيءِ المَأخوذِ عَنّا ، وَالمُؤمِنُ عَجَمِيٌّ لِأَنَّهُ استَعجَمَ عَلَيهِ أبوابَ الشَّرِّ ، وَالمُؤمِنُ عَرَبِيٌّ لِأَنَّ نَبِيَّهُ صلى الله عليه و آله عَرَبِيٌّ وكِتابَهُ المُنزَلَ بِلِسانٍ عَرَبِيٍّ مُبينٍ ، وَالمُؤمِنُ نَبَطِيٌّ لِأَنَّهُ استَنبَطَ العِلمَ ، وَالمُؤمِنُ مُهاجِرِيٌّ لِأَنَّهُ هَجَرَ السَّيِّئاتِ ، وَالمُؤمِنُ أنصارِيٌّ لِأَ نَّهُ نَصَرَ رَسولَهُ وأهلَ بَيتِ رَسولِ اللّهِ ، وَالمُؤمِنُ مُجاهِدٌ لِأَ نَّهُ يُجاهِدُ
أعداءَ اللّهِ تَعالى في دَولَةِ الباطِلِ بِالتَّقِيَّةِ وفي دَولَةِ الحَقِّ بِالسَّيفِ . ^۴