431
دانشنامه قرآن و حديث 8

«گروهى را راه نموده است و گروهى سزامند گم راهى شدند . آنان شياطين را به جاى خدا ، سرپرست خود گرفته اند ؛ ولى مى پندارند كه ره يافته اند» .

«همانا او (شيطان) بر كسانى كه ايمان آورده اند و بر پروردگارشان توكّل مى كنند ، سلطه اى ندارد . تسلّط او ، تنها بر كسانى است كه او را سرپرست خود مى گيرند و [نيز] بر آنان كه به او (خدا) شرك مى ورزند» .

ر . ك : نساء : آيه 118 ـ 119 ، نحل : آيه 63 .

حديث

۶۵۱.امام على عليه السلامـ در نكوهش پيروان شيطان ـ :شيطان را اساس كار خود قرار دادند . شيطان هم آنان را همدست خويش ساخت . پس در سينه هايشان تخم گذاشت و جوجه بر آورد ، در دامن هاى آنان نشو و نما يافت ، با چشمانِ آنان نگاه كرد ، با زبان هايشان سخن گفت ، آنان را دچار لغزش كرد ، و خطا را در نظرشان زيبا نمود ، همانند كسى كه شيطان در قدرت او شريك گردد و از زبان او ، سخن باطل راند .

۶۵۲.امام على عليه السلام :پس خداوند ، محمّد صلى الله عليه و آله را به حق بر انگيخت تا بندگانِ او را از پرستش بتان ، به پرستش او و از طاعت شيطان ، به طاعت او در آورد ، به وسيله
قرآنى كه روشن و استوارش بداشت تا بندگان ، پروردگار خود را كه نمى شناختند ، بشناسند و به او كه انكارش مى كردند ، اقرار كنند ، و او را كه نفى مى كردند ، اثبات كنند .


دانشنامه قرآن و حديث 8
430

«فَرِيقًا هَدَى وَفَرِيقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ إِنَّهُمُ اتَّخَذُواْ الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ اللَّهِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ» . ۱

«إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ * إِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَ الَّذِينَ هُم بِهِ مُشْرِكُونَ» . ۲

راجع : النساء : 118 و 119 ، النحل : 63.

الحديث

۶۵۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلامـ في ذَمِّ أتباعِ الشَّيطانِ ـ :اِتَّخَذُوا الشَّيطانَ لِأَمرِهِم مِلاكا ، وَاتَّخَذَهُم لَهُ أشراكا ، فَباضَ وفَرَّخَ في صُدورِهِم ، ودَبَّ ودَرَجَ في حُجورِهم ، فَنَظَرَ بِأَعيُنِهِم ، ونَطَقَ بِأَلسِنَتِهِم ، فَرَكِبَ بِهِمُ الزَّلَلَ ، وزَيَّنَ لَهُمُ الخَطَلَ ، فِعلَ مَن قَد شَرِكَهُ الشَّيطانُ في سُلطانِهِ ، ونَطَقَ بِالباطِلِ عَلى لِسانِهِ ! ۳

۶۵۲.عنه عليه السلام :فَبَعَثَ اللّهُ مُحَمَّدا صلى الله عليه و آله بِالحَقِّ ، لِيُخرِجَ عِبادَهُ مِن عِبادَةِ الأَوثانِ إلى عِبادَتِهِ ، ومِن طاعَةِ الشَّيطانِ إلى طاعَتِهِ ، بِقُرآنٍ قَد بَيَّنَهُ وأحكَمَهُ ، لِيَعلَمَ العِبادُ رَبَّهُم إذ جَهِلوهُ ، ولِيُقِرّوا بِهِ بَعدَ إذ جَحَدوهُ ، ولِيُثبِتوهُ بَعدَ إذ أنكَروهُ. ۴

1.الأعراف : ۳۰ .

2.النحل : ۹۹ و ۱۰۰ .

3.نهج البلاغة : الخطبة ۷ ، بحار الأنوار : ج ۳۴ ص ۲۱۱ ح ۹۸۸ .

4.نهج البلاغة : الخطبة ۱۴۷ ، بحارالأنوار : ج ۱۸ ص ۲۲۱ ح ۵۵ وراجع : الكافي : ج ۸ ص ۳۸۶ ح ۵۸۶ و فلاح السائل : ص ۳۷۲ ح ۲۴۸ .

  • نام منبع :
    دانشنامه قرآن و حديث 8
    سایر پدیدآورندگان :
    مسعودي،عبدالهادي؛طباطبايي،سيد محمد کاظم؛افقي،رسول؛موسوي،سيد رسول؛شيخي،حميد رضا
    تعداد جلد :
    16
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1390
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 188978
صفحه از 545
پرینت  ارسال به