و ـ دعا
۷۱.امام صادق عليه السلام :مردى در مدينه به مسجد پيامبر صلى الله عليه و آله وارد شد و گفت: بار خدايا ! براى منِ بى كس ، همدلى قرار ده و مرا از تنهايى به در آور و همنشين شايسته اى روزى ام كن .
در اين هنگام ، مردى را در انتهاى مسجد ديد و به او سلام كرد و گفت: تو كيستى ، اى بنده خدا؟
گفت: ابو ذرم .
مرد گفت: اللّه اكبر ، اللّه اكبر .
ابو ذر گفت: چرا تكبير مى گويى ، اى بنده خدا؟
گفت: وارد مسجد كه شدم و دعا كردم خداوند عز و جل مرا از بى كسى نجات دهد و از تنهايى به درم آورد و همنشين شايسته اى روزى ام كند .
ابو ذر گفت: من بايد تكبير بگويم ، اگر آن همنشين ، من باشم؛ زيرا از پيامبر خدا شنيدم كه مى فرمايد: «من و شما ، در روز قيامت ، بر روى تُرعه اى ۱ هستيم ، تا آن گاه كه كار حسابرسى مردم به پايان رسد» . اى بنده خدا ! برخيز [و برو] كه سلطان ، ۲ همنشينى با مرا قدغن كرده است .
2 / 5
آسيب هاى اُنس گرفتن
۷۲.امام على عليه السلام :بداخلاقى ، آدمى را بى كس و تنها مى كند و انس گيرى را از بين مى برد .
۷۳.امام على عليه السلام :كسى كه بداخلاق باشد ، يار و رفيقش از او بيزار مى شوند .
۷۴.امام على عليه السلام :كسى كه اخلاقش بد باشد ، بى دوست و رفيق مى ماند .
