تحقيقى در باره معناى اسم اعظم

موضوع اسم اعظم خداوند عز و جل ، در احاديث اسلامى ، بويژه در ادعيه ، بسيار تكرار شده و اين نكته نيز آمده است كه هر كس خدا را با آن نام بخواند ، دعايش مستجاب مى شود و اهل بيت عليهم السلام اين نام (بجز يك حرف از آن) را مى دانند ؛ امّا آن نام چيست؟
همان طور كه ملاحظه شد ، احاديث ، در اين باره ، مختلف اند و نمى توان بر اساس احاديث اسلامى ، پاسخ قاطعى به اين سؤال داد ؛ ليكن مى توان گفت كه به فرض صحّت اين احاديث ، اسم اعظمى كه نزد انبياى الهى و اهل بيت عليهم السلام بوده ، با توجّه به خصوصياتى كه براى آن ذكر شده ، بى ترديد ، چيزى غير از الفاظى است كه در احاديثِ ياد شده آمده است .
نبودن دليلى قاطع بر مراد از اسم اعظم ، موجب شده است كه ديدگاه هاى مختلفى در باره آن ارائه گردد ، تا آن جا كه سيوطى ، بيست قول را در اين زمينه نقل كرده است . گروهى مانند ابو جعفر طبرى و ابو الحسن اشعرى و ابو حاتم بن حيّان و باقلانى ، بر اين باورند كه همه اسماى الهى ، بزرگ هستند و اسمى كه بزرگ تر از اسماى ديگر باشد ، وجود ندارد .
برخى مى گويند : اسم اعظم ، وجود دارد ؛ امّا كسى جز خداوند متعال ، از آن آگاهى ندارد .