۱۵۸.امام صادق عليه السلام :زمين جز با وجود امام ، سامان نمى يابد، و هر كس بميرد و امام خود را نشناسد ، به مرگ جاهلى مرده است.

۱۵۹.امام صادق عليه السلام :هر كس در حالى از دنيا برود كه امامى ندارد ، به مرگ جاهلى در گذشته است؛ كفر و شرك و گم راهى.

۱۶۰.امام صادق عليه السلام :هر كس يك شب را بدون شناخت امامش بگذراند [و در آن شب از دنيا برود] ، به مرگ جاهلى در گذشته است.

۱۶۱.الاختصاصـ به نقل از ابو جارود ـ :امام صادق عليه السلام فرمود : «هر كس در حالى از دنيا برود كه امام زنده آشكارى نداشته باشد ، به مرگ جاهلى در گذشته است».
من گفتم: قربانت گردم! امام زنده؟!
فرمود: «امام زنده».

۱۶۲.أعلام الدينـ به نقل از ابو بصير ـ :امام صادق عليه السلام فرمود : «هر كس بميرد و بيعت امامى به گردنش نباشد ، به مرگ جاهلى مرده است، و مردم، معذور نيستند، تا آن كه امام خود را بشناسند. پس هر كس در حالى از دنيا برود كه آشنا [و معتقد] به امامت باشد ، پيش و پس افتادن اين امر (ظهور و قيام قائم عليه السلام ) ، به او زيانى نمى رساند و همانند كسى است كه با قائم عليه السلام ، در خيمه [فرماندهى] او باشد».
ايشان سپس لَختى درنگ كرد و آن گاه فرمود: «نه؛ بلكه همانند كسى است كه در ركاب او بجنگد».
باز فرمود: «نه؛ بلكه ـ به خدا سوگند ـ همانند كسى است كه در ركاب پيامبر خدا صلى الله عليه و آله شهيد شود».

۱۵۸.الإمام الصادق عليه السلام :إنَّ الأَرضَ لا تَصلُحُ إلّا بِإِمامٍ ، ومَن ماتَ لا يَعرِفُ إمامَهُ ماتَ ميتَةً جاهِلِيَّةً. ^۱

۱۵۹.عنه عليه السلام :مَن ماتَ ولَيسَ لَهُ إمامٌ ماتَ ميتَةً جاهِلِيَّةً ، كُفرٌ وشِركٌ وضَلالَةٌ. ^۲

۱۶۰.عنه عليه السلام :مَن باتَ لَيلَةً لا يَعرِفُ فيها إمامَهُ ، ماتَ ميتَةً جاهِلِيَّةً. ^۳

۱۶۱.الاختصاص عن أبي الجارود عن الإمام الصادق عليه السلام :مَن ماتَ ولَيسَ عَلَيهِ إمامٌ حَيٌّ ظاهِرٌ ، ماتَ ميتَةً جاهِلِيَّةً .
قالَ : قُلتُ : إمامٌ حَيٌّ جُعِلتُ فِداكَ ؟ قالَ : إمامٌ حَيٌّ. ^۴

۱۶۲.أعلام الدين عن أبي بصير عن الإمام الصادق عليه السلام :مَن ماتَ ولَيسَ في رَقَبَتِهِ بَيعَةٌ لِاءِمامٍ ، ماتَ ميتَةً جاهِلِيَّةً ، ولا يُعذَرُ النّاسُ حَتّى يَعرِفوا إمامَهُم ، فَمَن ماتَ وهُوَ عارِفٌ بِالإِمامَةِ لَم يَضُرَّهُ تَقَدَّمَ هذا الأَمرُ أو تَأَخَّرَ ، وكانَ كَمَن هُوَ مَعَ القائِمِ في فِسطاطِهِ .
قالَ : ثُمَّ مَكَثَ هُنَيئَةً ، ثُمَّ قالَ : لا ، بَل كَمَن قاتَلَ مَعَهُ .
ثُمَّ قالَ : لا ، بَل ـ وَاللّهِ ـ كَمَنِ استُشهِدَ مَعَ رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله . ^۵