6 / 4
پيش گامى در كردار
۲۱۴.امام على عليه السلام :هر كس خود را پيشواى مردم مى كند ، بايد پيش از آموزش ديگران ، به آموزش خويش بپردازد و پيش از آن كه [ديگران را] با گفتارْ تربيت كند ، آنان را با كردار خويش تربيت كند. آموزگار و مربّىِ خويش ، به بزرگداشت، سزاوارتر است تا آموزگار و مربّىِ مردم!
۲۱۵.امام على عليه السلامـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ :كسى كه زمام امور مردمى را بر عهده مى گيرد ، شايسته است پيش از آن كه به اصلاح شهروندانش بپردازد ، به اصلاح خويشتن آغازد، وگر نه ، چونان كسى است كه بخواهد پيش از راست كردن چوب ، سايه آن را راست كند.
۲۱۶.امام على عليه السلام :من خويش را دور مى كنم از اين كه مردم را از چيزى باز دارم كه خود از آن باز نمى ايستم، يا آنان را به چيزى فرمان دهم كه خود در انجام دادن آن كار ، بر آنان پيشى نمى گيرم، يا از آنان به چيزى خشنود شوم كه پروردگارم را خشنود نمى سازد.
۲۱۷.امام على عليه السلام :من از آن گروهى هستم كه سرزنش هيچ سرزنشگرى ، آنان را از راه خدا باز نمى دارد. چهره شان چهره درستكاران است و گفتارشان گفتار خوبان. آبادگران شب اند و نورافشان روز . به ريسمان خدا چنگ زننده اند . سنّت هاى خدا و سنّت هاى پيامبر او را زنده مى دارند. نه گردن فرازى مى كنند و نه بزرگى مى فروشند، و نه خيانت مى ورزند و نه تبهكارى مى كنند . دل هايشان در باغ هاى بهشت است و پيكرهايشان در كار.
ر . ك : دانش نامه امير المؤمنين عليه السلام : ج 10 ص 7 (بخش دهم / فصل سوم : ويژگى هاى عملى) .
