۲۱۳.التوحيدـ به نقل از طاهر بن حاتم بن ماهويه ـ :به آن پاكيزه مرد (يعنى امام كاظم عليه السلام ) نوشتم : آن چيست كه بدون آن ، شناخت آفريدگار ، ناقص است؟
[در پاسخ] نوشت :«[اين كه] چيزى همانند او نيست . پيوسته شنوا و دانا و بينا بوده و هست ، و آنچه بخواهد ، انجام مى دهد» .

۲۱۴.امام رضا عليه السلامـ در پاسخ سؤال از كمترين مرتبه شناخت ـ :اقرار به اين كه معبودى جز او نيست ، مانند و همتا ندارد ، قديم (ازلى) است ، موجود است و هرگز از بين نمى رود و چيزى همانند او نيست .

۲۱۵.امام صادق عليه السلام :برترين فرايض و واجب ترين آنها بر انسان ، شناخت خداوندگار و اقرار به بندگى در برابر اوست ، و حدّ شناخت ، آن است كه [بدانى ]معبودى جز او نيست ، و مانند و نظير ندارد ، و به اين شناخته شود كه او قديم است و موجود به وجودى است كه هرگز ، معدوم نمى شود ، داراى اوصاف است ، بى آن كه [از اين جهت ]شبيهى داشته باشد يا چيزى او را ابطال كند . هيچ چيز همانند او نيست ، و شنوا و بيناست .

۲۱۶.امام رضا عليه السلامـ در فقه منسوب به ايشان ـ :روايت مى كنم كه : شناخت ، عبارت است از : تصديق و تسليم و سرسپردگى در نهان و آشكار . و روايت مى كنم كه : حقّ شناخت ، آن است كه : [شخص] فرمان [او] ببَرَد و نافرمانى نكند ، و سپاس بگزارد و ناسپاسى نكند .

۲۱۳.التوحيد عن طاهر بن حاتم بن ماهويه :كَتَبتُ إِلَى الطَّيِّبِ ـ يَعني أَبَا الحَسَنِ موسى عليه السلام ـ : مَا الَّذي لا تُجزِئُ مَعرِفَةُ الخالِقِ بِدونِهِ ؟ فَكَتَبَ : لَيسَ كَمِثلِهِ شَيءٌ ، ولَم يَزَل سَميعا وعَليما وبَصيرا ، وهُوَ الفَعّالُ لِما يُريدُ . ^۱

۲۱۴.الإمام الرضا عليه السلامـ لَمّا سُئِلَ عَن أَدنَى المَعرِفَةِ ـ :الإِقرارُ بِأَنَّهُ لا إِلهَ غَيرُهُ ، ولا شِبهَ لَهُ ولا نَظيرَ ، وأَنَّهُ قَديمٌ مُثبَتٌ مَوجودٌ غَيرُ فَقيدٍ ، وأَنَّهُ لَيسَ كَمِثلِهِ شَيءٌ . ^۲

۲۱۵.الإمام الصادق عليه السلام :إِنَّ أَفضَلَ الفَرائِضِ وأَوجَبَها عَلَى الإِنسانِ مَعرِفَةُ الرَّبِّ وَالإِقرارُ لَهُ بِالعُبودِيَّةِ ، وحَدُّ المَعرِفَةِ أَنَّهُ لا إِلهَ غَيرُهُ ، ولا شَبيهَ لَهُ ولا نَظيرَ لَهُ ، وأَنَّهُ يُعرَفُ أَنَّهُ قَديمٌ مُثبَتٌ بِوُجودٍ غَيرِ فَقيدٍ ، مَوصوفٌ مِن غَيرِ شَبيهٍ ولا مُبطِلٍ ، لَيسَ كَمِثلِهِ شَيءٌ وهُوَ السَّميعُ البَصيرُ . ^۳

۲۱۶.الإمام الرضا عليه السلامـ فِي الفِقهِ المَنسوبِ إلَيهِ ـ:أَروي أَنَّ المَعرِفَةَ التَّصديقُ وَالتَّسليمُ وَالإِخلاصُ فِي السِّرِّ وَالعَلانِيَةِ ، وأَروي أَنَّ حَقَّ المَعرِفَةِ أَن يُطيعَ ولا يَعصِيَ ، ويَشكُرَ ولا يَكفُرَ . ^۴