8 / 5

نهى از انديشيدن در ذات خدا

۲۵۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در باره آيه شريف :«و اين كه پايان به سوى پروردگار توست»ـ :در [ذات] پروردگار ، انديشه نبايد كرد (دستِ انديشه به پروردگار نمى رسد) .

۲۵۴.امام صادق عليه السلام :خداوند عز و جل مى فرمايد : «و اين كه پايان به سوى پروردگار توست» . پس هر گاه سخن به خدا رسد ، باز ايستيد .

۲۵۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در مخلوقات خدا بينديشيد و در خودِ خدا انديشه نكنيد ، كه نابود مى شويد .

۲۵۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در نعمت هاى خدا بينديشيد و در باره خودِ خدا انديشه نكنيد .

۲۵۷.امام على عليه السلام :هر كه در ذات خدا بينديشد ، زنديق مى شود .

دانشنامه قرآن و حديث 5

360

8 / 5

النَّهيُ عَنِ التَّفَكُّرِ في ذاتِه

۲۵۳.رسول اللّه صلى الله عليه و آلهـ في قَولِهِ تَعالى :«وَ أَنَّ إِلَى رَبِّكَ الْمُنتَهَى»^۱ـ :لا فِكرَةَ فِي الرَّبِّ . ^۲

۲۵۴.الإمام الصادق عليه السلام :إِنَّ اللّهَ عز و جل يَقولُ : «وَ أَنَّ إِلَى رَبِّكَ الْمُنتَهَى» ، فَإِذَا انتَهَى الكَلامُ إِلَى اللّهِ فَأَمسِكوا . ^۳

۲۵۵.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :تَفَكَّروا في خَلقِ اللّه ولا تَفَكَّروا فِي اللّهِ فَتَهلِكوا . ^۴

۲۵۶.عنه صلى الله عليه و آله :تَفَكَّروا في آلاءِ اللّهِ ولا تَتَفَكَّروا فِي اللّهِ . ^۵

۲۵۷.الإمام عليّ عليه السلام :مَن أَفكَرَ في ذاتِ اللّهِ تَزَندَقَ ^۶ . ^۷

1.النجم : ۴۲ .

2.الدرّ المنثور : ج ۷ ص ۶۶۲ نقلاً عن الدارقطني في الإفراد والبغوي فيتفسيره عن اُبيّ بن كعب ، كنز العمّال : ج ۳ ص ۶۹۶ ح ۸۴۹۱ .

3.الكافي : ج ۱ ص ۹۲ ح ۲ ، التوحيد : ص ۴۵۶ ح ۹ ، المحاسن : ج ۱ ص ۳۷۰ ح ۸۰۶ كلّها عن سليمان بن خالد ، روضة الواعظين : ص ۴۵ ، بحار الأنوار : ج ۳ ص ۲۵۹ ح ۶ .

4.العظمة : ص ۳۰ ح ۴ عن أبي ذرّ ، كنز العمّال : ج ۳ ص ۱۰۶ ح ۵۷۰۵ .

5.المعجم الأوسط : ج ۶ ص ۲۵۰ ح ۶۳۱۹ ، شعب الإيمان : ج ۱ ص ۱۳۶ ح ۱۲۰ ، العظمة : ص ۱۷ ح ۱ كلّها عن ابن عمر ، سلسلة الأَحاديث الصحيحة : ج ۴ ص ۳۹۵ ح ۱۷۸۸ ، كنز العمّال : ج ۳ ص ۱۰۶ ح ۵۷۰۷ .

6.أفكر في الشيء وفكّر فيه وتفكّر بمعنىً . وتزندق : أي صار زنديقا ، ويطلق الزنديق على الثنوي وعلى المنكر للصانع وعلى كلّ ملحد كافر (مرآة العقول : ج ۲۵ ص ۴۸) .

7.الكافي : ج ۸ ص ۲۲ ح ۴ عن جابر بن يزيد عن الإمام الباقر عليه السلام ، تحف العقول : ص ۹۶ وفيه «فكّر» بدل «أفكر» ، غرر الحكم : ج ۵ ص ۳۰۸ ح ۸۵۰۳ وفيه «تفكّر» بدل «أفكر» ، بحار الأنوار : ج ۷۷ ص ۲۸۵ ح ۱ .