۲۸۵.امام زين العابدين عليه السلامـ در دعا ـ :و مى دانم كه تو ، اميدوار را پاسخ مى دهى ... و كوچنده به سوى تو ، راهش نزديك است و تو ، خويشتن را از خلقت در پرده نساخته اى ؛ بلكه اعمالشان حجاب ميان آنان و تو گشته است .

۲۸۶.الاحتجاج :چون امام زين العابدين عليه السلام و حَرَم او را بر يزيد ـ كه لعنت خدا بر او باد ـ وارد نمودند و سرِ حسين عليه السلام را آوردند و نزد او در تشتى نهادند و يزيد با چوبى كه در دستش بود ، شروع به زدن بر دندان هايش كرد ... زينب ، دختر على و فاطمه (دختر پيامبر خدا) ، برخاست و گفت : ستايش ، خداوند را كه پروردگار جهانيان است و درود بر جدّم ، سرور پيامبران . راست گفت خداوند سبحان كه مى فرمايد : «سپس سرانجامِ كسانى كه اعمال بد مرتكب شدند ، به جايى رسيد كه آيات خدا را تكذيب كردند و آنها را به مسخره گرفتند» .
اى يزيد! آيا گمان مى برى اكنون كه پهنه زمين و آسمان را بر ما تنگ كرده اى و به خوارىِ اسارت تو افتاده ايم و كاروان اسيران ما را نزد تو آورده اند و تو بر ما مسلّط گشته اى ، اين ، از بى مقدارى ما در نزد خدا و لطف و منّت او بر توست ، و مقام و منزلت بزرگى دارى؟ از اين كه مى بينى دنيا به كام تو گشته و كارها به نفع تو سامان يافته و پادشاهىِ ما در اختيار تو قرار گرفته و سلطنت ما در چنگ تو افتاده است ، باد به دماغت افكنده اى و [متكبّرانه ]به اطرافت مى نگرى و از شادى ، بال بال مى زنى و سرمستانه ، دُم مى جنبانى! آرام باش ، آرام! چنين سبُك مغزانه مشتاب . آيا فراموش كرده اى اين سخن خداوند عز و جلرا كه : «آنان كه كافر شدند ، هرگز نپندارند كه اگر به آنان مهلت مى دهيم ، به نفع ايشان است ؛ بلكه مهلتشان مى دهيم تا بر گناه [خود ]بيفزايند ، و عذابى خوار كننده در انتظارشان است» .

۲۸۵.الإمام زين العابدين عليه السلامـ فِي الدُّعاءِ ـ :وأَعلَمُ أنَّكَ لِلرّاجي بِمَوْضِعِ إِجابَةٍ . . . وأَنَّ الرّاحِلَ إِلَيكَ قَريبُ المَسافَةِ ، وأَنَّكَ لا تَحتَجِبُ عَن خَلقِكَ إِلّا أَن تَحجُبَهُمُ الأَعمالُ دونَكَ . ^۱

۲۸۶.الاحتجاج :لَمّا دَخَلَ عَليُّ بنُ الحُسَينِ عليه السلام وحَرَمُهُ عَلى يَزيدَ ـ لَعَنَهُ اللّهُ ـ ، وجيءَ بِرَأَسِ الحُسَينِ عليه السلام ، ووُضِعَ بَينَ يَدَيهِ في طَستٍ ، فَجَعَلَ يَضرِبُ ثَناياهُ بِمِخصَرَةٍ ^۲ كانَت في يَدِهِ ... . فَقامَت إِلَيهِ زَينَبُ بِنتُ عَلِيٍّ ـ وأُمُّها فاطِمَةُ بِنتُ رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ـ وقالَت : الحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمينَ وَالصَلاةُ عَلى جَدّي سَيِّدِ المُرسَلينَ ، صَدَقَ اللّهُ سُبحانَهُ كَذلِكَ يَقولُ : «ثُمَّ كَانَ عَاقِبَةَ الَّذِينَ أَسَاءُواْ السُّوأَى أَن كَذَّبُواْ بِايَاتِ اللَّهِ وَ كَانُواْ بِهَا يَسْتَهْزِءُونَ» . ^۳
أَظَنَنتَ يا يَزيدُ ، أَنَّكَ حينَ أَخَذتَ عَلَينا أَقطارَ الأَرضِ ، وضَيَّقتَ عَلَينا آفاقَ السَّماءِ ، فَأَصبَحنا لَكَ في إِسارِ الذُّلِّ ، نُساقُ إِلَيكَ سَوقا في قِطارٍ ، وأَنتَ عَلَينا ذُو اقتِدارٍ ، أَنَّ بِنا مِنَ اللّهِ هَوانا وعَلَيكَ مِنهُ كَرامَةً وَامتِنانا ، وأَنَّ ذلِكَ لِعِظَمِ خَطَرِكَ وجَلالَةِ قَدرِكَ ، فَشَمَختَ بِأَنفِكَ ، ونَظَرتَ في عِطفِكَ ، تَضرِبُ أَصدَرَيكَ ^۴ فَرَحا ، وتَنفُضُ ^۵ مِذرَوَيكَ ^۶ مَرَحا ، حينَ رَأَيتَ الدُّنيا لَكَ مُستَوسِقَةً ، وَالأُمورَ لَدَيكَ مُتَّسِقَةً ، وحينَ صَفا لَكَ مُلكُنا ، وخَلَصَ لَكَ سُلطانُنا . فَمَهلاً مَهلاً لا تَطِش جَهلاً ، أَنَسيتَ قَولَ اللّهِ عز و جل : «وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَنَّمَا نُمْلِى لَهُمْ خَيْرٌ لِّأَنفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِى لَهُمْ لِيَزْدَادُواْ إِثْمًا وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ»^۷ . ^۸