۳۳۲.امام صادق عليه السلام :يهود به پيامبر خدا صلى الله عليه و آله گفتند : پروردگارت را براى ما وصف كن . ايشان ، سه روز درنگ كرد و پاسخشان نداد . سپس «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» تا آخرش نازل شد .

۳۳۳.التوحيدـ به نقل از هشام بن سالم ـ :خدمت امام صادق عليه السلام رسيدم . به من فرمود : «آيا خدا را وصف مى كنى؟» .
گفتم : آرى .
فرمود : «بگو» .
گفتم : او شنوا و بيناست .
فرمود : «اين ، وصفى است كه مخلوقات نيز در آن شريك اند!» .
گفتم : پس چگونه وصفش مى كنى؟
فرمود : «او نور بدون تاريكى ، زندگى بدون مرگ ، علم بدون جهل و حقّ بدون باطل است» .
از نزد ايشان خارج شدم ، در حالى كه داناترينِ مردم به توحيد بودم .

۳۳۴.امام رضا عليه السلام :خداوند ، آغازگر و يگانه است . موجود نخستين است . از ازل ، يكى بوده و چيزى با او نبوده است . فرد است و دومى ندارد .

۳۳۵.الكافىـ به نقل از عبد العزيز بن مهتدى ـ :از امام رضا عليه السلام در باره توحيد پرسيدم . فرمود : «هر كس سوره «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را بخواند و به آن باور آورد ، توحيد را شناخته است» .
گفتم : چگونه آن را بخواند؟
فرمود : «همان گونه كه مردم آن را مى خوانند» و اين جمله را بدان افزود : «چنين است پروردگارم ؛ چنين است پروردگارم» .

۳۳۲.عنه عليه السلام :إِنَّ اليَهودَ سَأَلوا رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، فَقالوا: اِنسِب لَنا رَبَّكَ . فَلَبِثَ ثَلاثا لا يُجيبُهُم ، ثُمَّ نَزَلَت : «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» إِلى آخِرِها . ^۱

۳۳۳.التوحيد عن هشام بن سالم :دَخَلتُ عَلى أَبي عَبدِاللّهِ عليه السلام فَقالَ لي: أتَنعَتُ اللّهَ؟ فَقُلتُ: نَعَم .
قالَ: هاتِ . فَقُلتُ: هُوَ السَّميعُ البَصيرُ.
قالَ: هذِهِ صِفَةٌ يَشتَرِكُ فيهَا المَخلوقونَ! قُلتُ: فَكَيفَ تَنعَتُهُ؟
فَقالَ: هُوَ نُورٌ لا ظُلمَةَ فيهِ ، وحَياةٌ لا مَوتَ فيهِ ، وعِلمٌ لا جَهلَ فيهِ ، وحَقٌّ لا باطِلَ فيهِ . فَخَرَجتُ مِن عِندِهِ ، وأَنا أَعلَمُ النَّاسِ بِالتَّوحيدِ. ^۲

۳۳۴.الإمام الرضا عليه السلام :إِنَّ اللّهَ المُبدِئُ الواحِدُ ، الكائِنُ الأَوَّلُ ، لَم يَزَل واحِدا لا شَيءَ مَعَهُ ، فَردا لا ثانِيَ مَعَهُ . ^۳

۳۳۵.الكافي عن عبد العزيز بن المهتدي :سَأَلتُ الرِّضا عليه السلام عَنِ التَّوحيدِ ، فَقالَ: كُلُّ مَن قَرَأَ: «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» وآمَنَ بِها فَقَد عَرَفَ التَّوحيدَ. قُلتُ : كَيفَ يَقرَؤُها؟ قالَ : كَما يَقرَؤُهَا النَّاسُ . وزادَ فيهِ : كَذلِكَ اللّهُ رَبّي ، كَذلِكَ اللّهُ رَبّي . ^۴