حديث
۳۹۳.المعجم الكبيرـ به نقل از شدّاد بن اوس ـ :پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : «آن گاه كه خداوند ، همه انسان ها را ، از اوّل تا آخر عالم ، در دشتى فراخ ، گرد آورد ، به طورى كه همه آنها در چشم رس اند و صدا به گوش همگان مى رسد ، مى فرمايد : من ، بهترين شريك هستم . هر عملى كه در سراى دنيا براى من انجام شده و در آن برايم شريكى بوده است ، من ، امروز ، آن را وا مى نهم و امروز ، جز خالص را نمى پذيرم » .
پيامبر صلى الله عليه و آله سپس خواند : « «مگر بندگان ناب خدا» ، «هر كس به ديدار پروردگارش اميد [و ايمان ]دارد ، بايد كار نيك كند و هيچ كس را در عبادت پروردگارش شريك نگرداند» » .
۳۹۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :من ، جز خوبى براى شما نياورده ام . اين را برايتان آورده ام كه : خداى يگانه و بى انباز را بپرستيد ... و لات و عزّا را رها كنيد .
۳۹۵.امام صادق عليه السلامـ در باره اين سخن خداوند :«پس هر كه به ديدار پروردگارش اميد دارد ، بايد كار نيك كند و هيچ كس را در عبادت پروردگارش شريك نگردانَد»ـ :شخصى ثوابى (كار نيكى) انجام مى دهد و نيّتش نه رضاى خدا ، بلكه ستايش مردم است و دوست دارد كه آوازه اش به گوش مردم برسد . چنين كسى در عبادت پروردگارش شرك ورزيده است .
۳۹۶.امام صادق عليه السلامـ در باره اين سخن خداوند :«تنها تو را مى پرستيم و تنها از تو يارى مى جوييم»ـ :«تنها تو را مى پرستيم» ، خالص ساختن عبادت است . «و تنها از تو يارى مى جوييم» ، برترين چيزى (دعايى) است كه بندگان به واسطه آن ، نيازهايشان را طلبيده اند .
