۴۲۳.الكافىـ به نقل از هِشام بن حَكَم ـ :ابو شاكر ديصانى گفت : در قرآن ، آيه اى است كه همان سخن ماست . گفتم : كدام آيه؟ گفت : «و او كسى است كه هم در آسمان ، خداست و هم در زمين ، خداست» . من ندانستم چه جوابى به او بدهم!
به حج كه رفتم ، ماجرا را به آگاهى امام صادق عليه السلام رساندم . ايشان فرمود : «اين ، سخن زِنديقى پليد است . چون نزدش بازگشتى ، به او بگو : نام تو در كوفه چيست؟ خواهد گفت : فلان . بگو : نامت در بصره چيست؟ خواهد گفت : همان فلان . بگو : پروردگار ما ، اللّه ، نيز چنين است : در آسمان خداست ، در زمين خداست ، در درياها خداست ، در بيابان ها خداست ، و در همه جا خداست» .
من باز گشتم و نزد ابو شاكر رفتم و [همان را كه امام عليه السلام فرموده بود ،] به او گفتم .
ابو شاكر گفت : اين [جواب] ، از حجاز آمده است!

۴۲۳.الكافي عن هشام بن الحكم :قالَ أَبو شاكِرٍ الدَّيَصانِيُّ : إِنَّ فِي القُرآنِ آيَةً هِيَ قَولُنا. قُلتُ : ما هِيَ؟ فَقالَ: «وَ هُوَ الَّذِى فِى السَّمَاءِ إِلَهٌ وَ فِى الْأَرْضِ إِلَهٌ»^۱ . فَلَم أَدرِ بِما أُجيبُهُ!
فَحَجَجتُ ، فَخَبَّرتُ أَبا عَبدِ اللّهِ عليه السلام ، فَقالَ: هذا كَلامُ زَنديقٍ خَبيثٍ، إِذا رَجَعتَ إِلَيهِ فَقُل لَهُ: مَا اسمُكَ بِالكوفَةِ؟ فَإِنَّهُ يَقولُ: فُلانٌ . فَقُل لَهُ : مَا اسمُكَ بِالبَصرَةِ؟ فَإِنَّهُ يَقولُ: فُلانٌ . فَقُل: كَذلِكَ اللّهُ رَبُّنا فِي السَّماءِ إِلهٌ وفِي الأَرضِ إِلهٌ ، وفِي البِحارِ إِلهٌ وفِي القِفارِ إِلهٌ وفي كُلِّ مَكانٍ إِلهٌ .
قالَ: فَقَدِمتُ فَأَتَيتُ أَبا شاكِرٍ فَأَخبَرتُهُ، فَقالَ: هذِهِ نُقِلَت مِنَ الحِجازِ. ^۲