139
دانشنامه قرآن و حديث 4

3 / 4 ـ 6

ناسازگارى

۶۶۸.امام على عليه السلام :بدترينِ همسران ، زنى است كه سازگار نباشد .

3 / 4 ـ 7

خودآرايى زن براى غير شوهرش

۶۶۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه زن ، خود را بيارايد و خوش بو كند و از درِ خانه اش بيرون برود و شوهر ، به اين ، راضى باشد ، به ازاى هر قدمى كه بر مى دارد ، براى شوهرش يك خانه در آتش ساخته مى شود .

۶۷۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر مردى راضى باشد كه زنش خود را بَزَك كند و از درِ خانه اش بيرون رود ، آن مرد ، ديّوث است و هر كه او را ديّوث بخواند ، مرتكب گناهى نشده است .

۶۷۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در خبر حَولاء ـ :اى حولاء ! زيور خود را براى غير شوهرت نمايان مساز . اى حولاء ! براى هيچ زنى ، حلال نيست كه مُچ و پاى خويش را براى مردى جز شوهرش آشكار سازد . هر گاه چنين كند ، پيوسته مورد لعنت و ناخشنودى خدا قرار مى گيرد ، و خداوند ، بر او خشم مى گيرد ، و فرشتگان خدا لعنتش مى كنند ، و برايش عذابى دردناك ، آماده مى سازد .

۶۷۲.امام صادق عليه السلام :هر زنى ، خود را براى غير شوهرش خوش بو كند ، هيچ نمازى از او پذيرفته نمى شود تا آن گاه كه براى آن بويى كه استعمال كرده ، غسل كند ، همچنان كه براى جنابتش غسل مى كند .


دانشنامه قرآن و حديث 4
138

3 / 4 ـ 6

عَدَمُ المُواتاةِ

۶۶۸.الإمام عليّ عليه السلام :شَرُّ الزَّوجاتِ مَن لا تُواتي ۱ . ۲

3 / 4 ـ 7

التَزَيُّنُ لِغَيرِ الزوج

۶۶۹.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :المَرأَةُ إذا خَرَجَت مِن بابِ دارِها مُتَزَيِّنَةً مُتَعَطِّرَةً وَالزَّوجُ بِذاكَ راضٍ ، بُنِيَ لِزَوجِها بِكُلِّ قَدَمٍ بَيتٌ فِي النّارِ . ۳

۶۷۰.عنه صلى الله عليه و آله :أيُّما رَجُلٍ رَضِيَ بِتَزَيُّنِ امرَأَتِهِ وتَخرُجُ مِن بابِ دارِها فَهُو دَيّوثٌ ، ولا يَأثَمُ مَن يُسَمّيهِ دَيّوثا . ۴

۶۷۱.عنه صلى الله عليه و آلهـ في خَبَرِ الحَولاءِ ـ :يا حَولاءُ ، لا تُبدي زينَتَكِ لِغَيرِ زَوجِكِ ، يا حَولاءُ لا يَحِلُّ لِامرَأَةٍ أن تُظهِرَ مِعصَمَها وقَدَمَها لِرَجُلٍ غَيرِ بَعلِها ، وإذا فَعَلَت ذلِكَ لَم تَزَل في لَعنَةِ اللّهِ وسَخَطِهِ ، وغَضِبَ اللّهُ عَلَيها ، ولَعَنَتها مَلائِكَةُ اللّهِ ، وأعَدَّ لَها عَذابا أليما . ۵

۶۷۲.الإمام الصادق عليه السلام :أيُّمَا امرَأَةٍ تَطَيَّبَت لِغَيرِ زَوجِها ، لَم تُقبَل مِنها صَلاةٌ حَتّى تَغتَسِلَ مِن طيبِها كَغُسلِها مِن جَنابَتِها . ۶

1.المُواتاة : حُسن المطاوَعة والمُوافَقة ، وأصلها الهَمز فَخُفِّف وكثُرَ حتّى صار يقال بالواو الخالصة (لسان العرب : ج ۱۴ ص ۱۳ «أتي») .

2.غرر الحكم : ج ۴ ص ۱۶۶ ح ۵۶۸۶ .

3.جامع الأخبار : ص ۴۴۷ ح ۱۲۵۹ ، بحار الأنوار : ج ۱۰۳ ص ۲۴۹ ح ۳۸ .

4.جامع الأخبار : ص ۴۴۷ ح ۱۲۵۹ ، بحار الأنوار : ج ۱۰۳ ص ۲۴۹ ح ۳۸ .

5.مستدرك الوسائل : ج ۱۴ ص ۲۴۲ ح ۱۶۶۰۴ نقلاً عن مجموعة عتيقة بخطّ بعض العلماء .

6.الكافي : ج ۵ ص ۵۰۷ ح ۲ عن سعد بن أبي عمرو الجلّاب ، كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۳ ص ۴۴۰ ح ۴۵۲۱ ، مكارم الأخلاق : ج ۱ ص ۴۶۵ ح ۱۵۸۵ .

  • نام منبع :
    دانشنامه قرآن و حديث 4
    سایر پدیدآورندگان :
    مسعودي،عبدالهادي؛موسوي،سيد رسول؛پسنديده،عباس؛مجيدي،غلام حسين؛شيخي،حميد رضا
    تعداد جلد :
    16
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1390
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 244789
صفحه از 573
پرینت  ارسال به