۵۲۱.الكافىـ به نقل از اسحاق بن عمّار ـ :از امام صادق عليه السلام در باره مردى پرسيدم كه با همسرش در مسافرت است و آب در دسترس ندارد . آيا با زنش نزديكى بكند ؟
فرمود : «دوست ندارم اين كار را بكند ، مگر آن كه بر خويش بترسد [ كه به گناه بيفتد ]» .
گفتم : به قصد لذّت بردن ، يا اين كه نتواند شهوتش را كنترل كند؟
فرمود : «كسى كه نمى تواند شهوتش را كنترل كند ، بر خويش مى ترسد» .
گفتم : او با اين كار لذّت مى بَرد !
فرمود : «اين ، حلال است» .
گفتم : از پيامبر صلى الله عليه و آله روايت مى شود كه ابو ذر رحمه الله از ايشان در اين باره پرسيد . پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : «با همسرت نزديكى كن كه [از خداوندْ] پاداش مى گيرى» .
ابو ذر گفت : اى پيامبر خدا ! براى نزديكى كردن با آنها پاداش مى گيرم ؟!
فرمود : «همان گونه كه اگر مرتكب حرام شوى ، گناهكارى ، هر گاه با حلال در آميزى ، پاداش مى يابى» .
امام صادق عليه السلام فرمود : «آيا نمى بينى كه هر گاه بر خويش بترسد و با حلال در آميزد ، پاداش مى گيرد ؟» .

۵۲۱.الكافي عن إسحاق بن عمّار :سَأَلتُ أبا عَبدِ اللّهِ عليه السلام عَنِ الرَّجُلِ يَكونُ مَعَهُ أهلُهُ فِي السَّفَرِ لا يَجِدُ الماءَ أيَأتي أهلَهُ ؟ قالَ : ما اُحِبُّ أن يَفعَلَ إلّا أن يَخافَ عَلى نَفسِهِ .
قالَ : قُلتُ : طَلَبَ بِذلِكَ اللَّذَّةَ ، أو يَكونُ شَبِقا ^۱ إلَى النِّساءِ ؟ قالَ : إنَّ الشَّبِقَ يَخافُ عَلى نَفسِهِ . قُلتُ : يَطلُبُ بِذلِكَ اللَّذَّةَ ؟! قالَ : هُوَ حَلالٌ .
قُلتُ : فَإِنَّهُ يُروى عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله أنَّ أبا ذَرٍّ رَحِمَهُ اللّهُ سَأَلَهُ عَن هذا فَقالَ : إيتِ أهلَكَ تُؤجَر ، فَقالَ : يا رَسولَ اللّهِ آتيهِم واُؤجَرُ ؟ ! فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : كَما أنَّكَ إذا أتَيتَ الحَرامَ اُزِرتَ ^۲ ، فَكَذلِكَ إذا أتَيتَ الحَلالَ اُوجِرتَ .
فَقالَ أبو عَبدِ اللّهِ عليه السلام : ألا تَرى ، إنَّهُ إذا خافَ عَلى نَفسِهِ فَأَتَى الحَلالَ اُوجِرَ . ^۳