۳۱.امام صادق عليه السلامـ در نامه ايشان به گروه شيعه ـ :هر كس خوش دارد كه بداند خداوند عز و جل او را دوست مى دارد ، بايد فرمان خدا را به كار ببندد و از ما پيروى كند . آيا اين سخن خداوند عز و جل به پيامبرش صلى الله عليه و آله را نشنيده است كه : «بگو : اگر خدا را دوست مى داريد ، از من پيروى كنيد تا خدا نيز شما را دوست بدارد و گناهانتان را بيامرزد» ؟
به خدا سوگند ، هرگز هيچ بنده اى اطاعت خدا نمى كند ، مگر آن كه خداوند ، پيروى از ما را در ضمن طاعت خويش در آورده است . به خدا سوگند ، هرگز هيچ بنده اى از ما پيروى نمى كند ، مگر آن كه خداوند ، او را دوست مى دارد . به خدا سوگند ، هرگز هيچ كسى پيروى از ما را فرو نمى گذارد ، مگر آن كه ما را دشمن داشته است . به خدا سوگند ، هرگز هيچ كسى ما را دشمن نمى دارد ، مگر آن كه خدا را نافرمانى كرده است ، و هر كس با نافرمانى از خدا بميرد ، خداوند عز و جل او را خوار و رسوا مى سازد و در آتش ، سرنگونش مى كند . سپاس ، ويژه خداوند است كه پروردگار جهانيان است .
۳۲.تفسير العيّاشىـ به نقل از محمّد حلبى ـ :امام صادق عليه السلام فرمود : «هر يك از شما كه از خدا پروا كند و كار نيك انجام دهد ، از ما اهل بيت است» .
[كسى] گفت : از شما اهل بيت؟!
فرمود : «از ما اهل بيت! در اين باره ابراهيم عليه السلام فرموده است : «پس هر كه از من پيروى كند ، او از من است» » .
عمر بن يزيد گفت : به ايشان گفتم : از خاندان محمّد؟!
فرمود : «آرى به خدا ، از خاندان محمّد ! آرى به خدا ، از خودِ آنان! مگر نشنيده اى كه خداوند مى فرمايد : «همانا نزديك ترين مردم به ابراهيم ، كسانى هستند كه از او پيروى كردند» ، و [ مگر نشنيده اى اين ] سخن ابراهيم را كه : «پس هر كه از من پيروى كند ، او از من است» ؟» .
