۵۳.امام مهدى عليه السلامـ در زيارت ابو الفضل العبّاس عليه السلام ـ :درود بر عبّاس ، فرزند امير مؤمنان ؛ همو كه با جان خويش برادرش را يارى داد ـ و از ديروزش براى فرداى خويش (قيامت) ، توشه بر گرفت ـ و خود را فداى او كرد و سپر او قرار داد ، و در رسانيدن آب به او كوشيد ، و دو دستش بريده شد .
2 / 5
مواسات در آموزش
۵۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دورترين مردم از خداوند ، دو مَردند : مردى كه با حكمرانانْ همنشينى كند و در هر زور و ستمى كه مى گويند ، تأييدشان نمايد ؛ و آموزگار كودكان كه ميان آنان به يكسان رفتار نكند و خدا را در باره يتيم در نظر نگيرد .
۵۵.امام حسين عليه السلام :هر كس يتيمى از ما را ـ كه مصيبتِ پنهان بودن ما ، او را از دسترس به ما محروم ساخته است ـ سرپرستى كند و از علوم (معارف) ما كه به وى رسيده ، به او ببخشد تا ارشاد و هدايتش كند ، خداوند عز و جل به او مى فرمايد : «اى بنده بخشنده و برادرپرور! من از تو به بخشندگى سزاوارترم . اى فرشتگان! به تعداد هر حرفى كه به او آموخته است ، هزار هزار قصر در بهشت ها برايش بسازيد ، و از هر گونه نعمت كه زيبنده آن قصرهاست ، ضميمه آنها كنيد» .
