1.علّامه مجلسى رحمه الله مى گويد : يعنى منوّر به نورى سبزند و به همين جهت ، به مثل خود ، تمايل دارند . يا كنايه از اين است كه دل مؤمنان ، آباد به حكمت و معارف است و آن سبزى معنوى ، مناسب با اين سبزى ظاهرى است ؛ ليكن ما حقيقت اين مناسبت را نمى دانيم . يا معنايش اين است كه دل هاى مؤمنان ، چون آباد به مزارع حكمت هستند ، به هر چيزى كه جنبه حُسن و زيبايى و سودمندى دارد (از جمله به سبزى ها) ، گرايش دارند (بحار الأنوار : ج ۶۶ ص ۲۰۰) .

1.. طبّ النبيّ صلى الله عليه و آله : ص۱۱ ، مكارم الأخلاق : ج ۱ ص ۳۸۲ ح ۱۲۷۸ وفيه «خضّروا» بدل «زيّنوا» من دون إسنادٍ إلى أحد من أهل البيت عليهم السلام ، بحار الأنوار : ج ۶۲ ص ۳۰۰ ؛ تاريخ أصبهان : ج ۲ ص ۱۸۷ ح ۱۴۳۰ نحوه ، الفردوس : ج ۲ ص ۲۹۲ ح ۳۳۳۳ كلاهما عن أبي اُمامة ، كنز العمّال : ج ۱۵ ص ۲۴۶ ح ۴۰۷۸۱ .

2.. قال العلّامة المجلسي قدس سره : خَضِرَة : أي منوّرة بنور أخضر ، فتميل إلى شكلها ، أو كناية عن كونها معمورة بالحِكم والمعارف ، فتكون لتلك الخضرة المعنويّة مناسبة لها لا نعرف حقيقتها ، أو المعنى أنّ قلوبهم لمّا كانت معمورة بمزارع الحكمة فهي تميل إلى ما كانت له جهة حسن ونفع ، وهذا منه (بحار الأنوار : ج ۶۶ ص ۲۰۰) .

3.. الكافي : ج ۶ ص ۳۶۲ ح ۲ ، المحاسن : ج ۲ ص ۳۰۹ ح ۲۰۳۱ بزيادة «ولا فطور» بعد «بطبق» ، بحار الأنوار : ج ۶۶ ص ۱۹۹ ح ۴ .