۲۳۳.امام على عليه السلام :هر كس در هنگام غذا خوردن ، نام خداوند عز و جل را بر زبان آورد ، هرگز از نعمت آن ، بازخواست نمى شود .

۲۳۴.امام صادق عليه السلامـ به نقل از پدرانش عليهم السلام ـ :امير مؤمنان عليه السلام فرمود : «من ، هرگز دچار سوء هاضمه نگشته ام» .
گفته شد : چرا؟
فرمود : «چون هيچ لقمه اى را به سوى دهانم نبردم ، مگر آن كه نام خدا را بردم» .

۲۳۵.امام على عليه السلام :هر كه مى خواهد غذايى به وجود او ضرر نزند ، صبر كند تا گرسنه شود و معده اش پاك [و خالى ]گردد . آن گاه غذا بخورد ، و چون شروع به خوردن كرد ، «بسم اللّه » بگويد .

۲۳۶.امام على عليه السلام :هنگام غذا خوردن ، نام خداوند عز و جل را بر زبان آوريد و سر و صدا راه نيندازيد (در سكوت و آرامش غذا بخوريد) ؛ زيرا غذا نعمتى از نعمت هاى خدا و
روزى اى از روزى هاى اوست و به جاى آوردن شكر و ذكر و حمد او در باره آن غذا ، بر شما واجب است .

۲۳۳.عنه عليه السلام :مَن ذَكَرَ اللّهَ عز و جل عَلَى الطَّعامِ ، لَم يُسأَل عَن نَعيمِ ذلِكَ أبَدا. ^۱

۲۳۴.الإمام الصادق عن آبائه عليهم السلام :قالَ أميرُ المُؤمِنينَ عليه السلام : مَا اتَّخَمتُ قَطُّ . فَقيلَ لَهُ : ولِمَ؟
قالَ : ما رَفَعتُ لُقمَةً إلى فَمي إلّا ذَكَرتُ اسمَ اللّهِ عَلَيها. ^۲

۲۳۵.الإمام عليّ عليه السلام :مَن أرادَ ألّا يَضُرَّهُ طَعامٌ فَلا يَأكُل حَتّى يَجوعَ وتَنقى مَعِدَتُهُ ، فَإِذا أكَلَ فَليُسَمِّ اللّهَ. ^۳

۲۳۶.عنه عليه السلام :اُذكُرُوا اللّهَ عز و جل عَلَى الطَّعامِ ولا تَلغَطوا ؛ فَإِنَّهُ نِعمَةٌ مِن نِعَمِ اللّهِ ، ورِزقٌ مِن رِزقِهِ،
يَجِبُ عَلَيكُم فيهِ شُكرُهُ وذِكرُهُ وحَمدُهُ. ^۴