اساسى دارد ، يارى رساندن آنان به يكديگر در اداره امور زندگى است .
احاديث اسلامى ، تعبيرهاى بلند و قابل تأمّلى در اين زمينه دارند كه به اين عامل تحكيم ، قداست خاصّى مى بخشند . در حديثى از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله خطاب به امام على عليه السلام آمده است :
يا عَلِيُّ ! لا يَخدِمُ العِيالَ إلّا صِدّيقٌ أو شَهيدٌ ، أو رَجُلٌ يُريدُ اللّهِ بِهِ خَيرَ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ .^۱
اى على ! به خانواده خود ، خدمت نمى كند ، مگر راستگو ، يا شهيد ، يا مردى كه خداوند ، خير دنيا و آخرت را براى او بخواهد .
در حديثى ديگر مى خوانيم :
خِدمَتُكَ زَوجَتَكَ صَدَقَةٌ .^۲
خدمتِ تو به همسرت ، صدقه است .
در حديث ديگرى ، چنين آمده است :
إنَّ الرَّجُلَ إذا سَقَى امرَأتَهُ مِنَ الماءِ اُجِرَ .^۳
مرد ، هر گاه به همسرش آبى بنوشاند ، پاداش مى بَرَد .
و باز مى فرمايد :
المُؤمِنُ يُؤجَرُ فى كُلِّ شَى ءٍ ، حَتّى فِى اللُّقمَةِ يَرفَعُها إلى فِى امرَأتِهِ .^۴
به مؤمن ، براى هر چيزى ، پاداش داده مى شود ، حتّى براى لقمه اى كه در دهان همسرش مى گذارد .
همچنين در باره يارى رساندن زن به همسر خود در زندگى ، اين گونه روايت

تأمين نياز جنسى زن ، حقّى است كه حدّ اكثر چهار ماه يك بار ، بر مرد ، شرعا واجب است . صفوان بن يحيى از امام رضا عليه السلام پرسيد كه : مرد ، به دليل مصيبتى كه بر او وارد شده ، چند ماه و يا يك سال به همسر جوان خود نزديك نمى شود . البتّه قصد زيان وارد كردن به همسرش را هم ندارد . امام عليه السلام فرمود :
إذا تَرَكَها أربَعَةَ أشهُرٍ كانَ آثِما بَعدَ ذلِكَ .^۱
چنانچه چهار ماه ، او را ترك كند ، پس از آن ، گناهكار است .

شش . رعايت آداب آميزش

رعايت آنچه در باره آداب آميزش جنسى در احاديث اسلامى آمده ، مانند : احساس نياز جنسى ، شوخى و بازى ، و درنگ ، ^۲ نيز در تأمين نيازهاى جنسى ، بسيار مؤثّر است .
تصريح پيشوايان اسلام به اين آداب ، بدين معناست كه آموزش جنسى در حدّ مشروع ، نه تنها ضدّ ارزش نيست ، بلكه اقدامى ضرورى و در جهت تأمين كامل اين نياز غريزى ، و تحكيم نهاد مقدّس خانواده است .
رعايت شمار ديگرى از آداب آميزش جنسى ، مانند : ذكر و دعا ، ^۳ قداست معنوى اين اقدام را تقويت مى كند و بدين سان ، وسيله ديگرى براى تحكيم نهاد خانواده فراهم مى گردد .

5 . همكارى

يكى از وظايف اخلاقى مشترك زوجين كه در تحكيم بنيان خانواده ، نقشى