دعای امام باقر(ع) برای امام مهدى(عج) پس از ظهر جمعه

الدُّعاءُ لَهُ فِي خطبة يوم الجمعه‌

۱۰۶۹.الكافي‌^۱عن محمّد بن مسلم عن الإمام الباقر عليه السلام‌- في خُطبَةِ يَومِ الجُمُعَةِ ...[ الخُطبَةِ الثّانِيَةِ] - : الحَمدُ للَّهِ‌ِ نَحمَدُهُ ونَستَعينُهُ ، ونَستَغفِرُهُ ونَستَهديهِ ، ونُؤمِنُ بِهِ ونَتَوَكَّلُ عَلَيهِ ... اللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‌ مُحَمَّدٍ عَبدِكَ ورَسولِكَ سَيِّدِ المُرسَلينَ وإمامِ المُتَّقينَ ورَسولِ رَبِّ العالَمينَ . ثُمَّ تَقولُ : اللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‌ أميرِ المُؤمِنينَ ووَصِيِّ رَسُولِ رَبِّ العالَمينَ . ثُمَّ تُسَمِّي الأَئِمَّةَ حَتّى‌ تَنتَهِيَ إلى‌ صاحِبِكَ ، ثُمَّ تَقولُ : اِفتَح لَهُ فَتحاً يَسيراً وَانصُرهُ نَصراً عَزيزاً ، اللَّهُمَّ أظهِر بِهِ دينَكَ وسُنَّةَ نَبِيِّكَ ، حَتّى‌ لا يَستَخفِيَ بِشَي‌ءٍ مِنَ الحَقِّ مَخافَةَ أحَدٍ مِنَ الخَلقِ ، اللَّهُمَّ إنَّا نَرغَبُ إلَيكَ في دَولَةٍ كَريمَةٍ ، تُعِزُّ بِهَا الإِسلامَ وأَهلَهُ ، وتُذِلُّ بِها النِّفاقَ وأَهلَهُ ، وتَجعَلُنا فيها مِنَ الدُّعاةِ إلى‌ طاعَتِكَ وَالقادَةِ في سَبيلِكَ‌^۲ ، وتَرزُقُنا بِها كَرامَةَ الدُّنيا وَالآخِرَةِ ، اللَّهُمَّ ما حَمَّلتَنا مِنَ الحَقِّ فَعَرِّفناهُ ، وما قَصُرنا عَنهُ فَعَلِّمناهُ .

5 / 3

دعا براى او در خطبه نماز جمعه‌

۱۰۶۹.الكافى‌- به نقل از محمّد بن مسلم، در خطبه دوم روز جمعه -: امام باقر عليه السلام فرمود : «ستايش ويژه خداست. او را مى‌ستاييم و از او يارى مى‌جوييم و از او آمرزش مى‌خواهيم و هدايت مى‌طلبيم و به او ايمان داريم و بر او توكّل مى‌كنيم... خدايا! بر محمّد، بنده و پيامبرت درود فرست؛ سرور فرستادگان و پيشواى تقواپيشگان و پيام‌آور خداى جهانيان» . سپس مى‌گويى: «خدايا! بر امير مؤمنان و وصىّ پيام‌آور خداى جهانيان درود فرست». آن گاه امامان را نام مى‌برى تا به صاحبت مى‌رسى و مى‌گويى: «برايش فتحى آسان پيش آور و او را نصرتى شكست‌ناپذير عطا بفرما . خدايا! دينت و سنّت پيامبرت را با او آشكار كن تا آن كه چيزى از حقّ را به هراس كسى از مردم ، پنهان ندارد . خدايا! ما مشتاق آنيم كه دولت بزرگوارى روى كار بياورى كه اسلام و مسلمانان را با آن عزيز مى‌كنى و نفاق و منافقان را با آن خوار مى‌دارى ، و ما را از دعوتگران به سوى فرمان‌بردارى‌ات و راهبران به راهت قرار مى‌دهى و كرامت دنيا و آخرت را روزىِ ما مى‌كنى . خدايا! آنچه را از حق بر دوش ما نهاده‌اى ، به ما بشناسان و آنچه را به آن نرسيده‌ايم ، به ما بياموز» .^۳

5 / 4