۱۲۵.امام على عليه السلام :از عذاب خدا و يورش هاى او و كيفرها و مجازات هاى عبرت آموزش كه بر سرِ ملّت هاى مستكبر پيش از شما آمد ، عبرت بياموزيد و از گورهايى كه گونه هاى آنان بر خاك آنها نهاده شده و به پهلو خفته اند ، پند گيريد .
۱۲۶.امام على عليه السلام :زنهار! زندگى دنيا شما را نفريبد ، چنان كه امّت هاى گذشته و نسل هاى رفته پيش از شما را فريفت؛ آنان كه دنيا را دوشيدند [ و از منافع آن بهره مند شدند ]و فريفته آن گشتند و از امكانات آن ، مصرف كردند و نو آن را كهنه كردند ؛ امّا سرانجام ، گورها خانه هاى آنان شد و دارايى هايشان ، مُرده ريگ اين و آن . نه كسى را كه نزد ايشان آيد ، مى شناسند ، نه به كسى كه بر ايشان مى گِريد ، توجّهى دارند ، و نه به كسى كه صدايشان مى زند ، جوابى مى دهند .
۱۲۷.امام زين العابدين عليه السلام :عبرت بياموز ـ اى شنونده ـ از نابود شدن امّت ها[ ى گذشته ]و زوال يافتن نعمت ها ، و صحنه ها و اخبار وحشتناكى كه از خانه هاى بى صاحب و آثار مخروبه بر جاى مانده از آنها و گورهاى خاموش آنان مى بينى و مى شنوى .
چه بسيار اقوامى را كه دنيا از بين بُرد و خم به ابرو نياورد
و آيندگان نيز لاجرم و به سرعت ، نابود خواهند شد .
پس با ديده دلت به قتلگاه فخرفروشان و دژهاى شاهان و ساخته هاى جبّاران
بنگر و بينديش كه چگونه دنيا شَبَح سنگين مرگ را بر آنان افكند و زشتكارى هاى آنان را آشكارا فرياد زد و خطّ بطلان و هلاكت بر آنان كشيد و چونان آسياب كه گندم را آرد مى كند ، آنها را خُرد كرد و به دست بادها سپردشان و دامن هاى خود را در بيابان ها بر روى گورهاى آنان كشيد .
