فصل چهارم : عوامل پيشرفت اجتماعى
4 / 1
حُكمرانى شايستگان
قرآن
«و آن گاه كه ابراهيم را پروردگارش با كلماتى آزمود و او آنها را به انجام رساند و [ خدا ]فرمود : من ، تو را پيشواى مردم قرار دادم ، [ ابراهيم ]گفت : از فرزندانم؟ گفت : عهد من به ستمگران نمى رسد» .
«آيا كسى كه به حق راه نمايى مى كند ، سزاوارتر است كه پيروى شود يا كسى كه راه نمايى نمى كند ، مگر آن كه خودش [ نياز دارد ] هدايت شود؟ شما را چه مى شود؟ چگونه داورى مى كنيد؟» .
حديث
۴۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه پيشوايان ، هدايتگر و هدايت شده باشند ، امّت هرگز هلاك نخواهد شد ، حتّى اگر گم راه باشد .
۵۰.امام صادق عليه السلام :خداوند ، حيا نمى كند از اين كه امّتى را كه پيروِ پيشوايى غير الهى است ، عذاب نمايد ، هر چند آن امّت ، اعمالش نيك و پرهيزگارانه باشد . خدا حيا
مى كند امّتى را كه از پيشواى الهى پيروى مى كند ، عذاب نمايد ، اگر چه اعمالش بد و ظالمانه باشد .
ر. ك : توسعه اقتصادى بر پايه قرآن و حديث : ص 427 (فصل ششم / حكومت شايسته و توسعه) .
