فصل پنجم : نقش برادرىِ دينى در تأسيس حكومت اسلامى
5 / 1
نزول آيه برادرى
۲۰۰.الأمالى، طوسىـ به نقل از ابن عبّاس ـ :چون آيه «همانا مؤمنان ، برادرند» نازل شد ، پيامبر خدا ميان مسلمانان ، برادرى افكند : ابو بكر و عمر را با هم برادر قرار داد ، عثمان و عبد الرحمان را با هم ، و فلانى و فلانى را با هم ، تا آن كه ميان همه يارانش ، بر حَسَب منزلتشان ، پيوند برادرى برقرار ساخت . آن گاه به على بن ابى طالب عليه السلام فرمود : «من و تو هم با هم برادريم» .
۲۰۱.المناقب، ابن شهرآشوبـ به نقل از ابن عبّاس و ديگران ـ :چون اين سخن خداى متعال : «همانا مؤمنان ، برادرند» نازل شد ، پيامبر خدا ، ميان همگِنان و همتايان ، برادرى افكند : ابو بكر را با عمر برادر قرار داد ، عثمان را با عبد الرحمان ، سعد بن ابى وقّاص را با سعيد بن زيد ، طلحه را با زبير ، ابو عبيده را با سعد بن معاذ ، مصعب بن عمير را با ابو ايّوب انصارى ، ابو ذر را با ابن مسعود ، سلمان را با حُذَيفه ، حمزه
را با زيد بن حارثه ، ابو درداء را با بلال ، جعفر طيّار را با معاذ بن جبل ، مقداد را با عمّار ، و [نيز] عايشه را با حفصه ، زينب بنت جَحْش را با ميمونه و اُمّ سلمه را با صفيّه ، تا آن كه ميان همه يارانش ، بر حَسَب منزلتشان ، پيوند برادرى برقرار نمود . سپس فرمود : «اى على! من و تو هم با هم برادريم» .
