۱۷.امام صادق عليه السلام :مؤمنان برادرند و فرزندان يك پدر و مادرند . هر گاه در يكى از آنان رگى [از درد] بزند ، ديگران نيز براى او بى خوابى مى كشند.

۱۸.الزهد، ابن مباركـ به نقل از عمّار ياسر ـ :[موسى عليه السلام ] گفت : پروردگار من! مرا از محبوب ترين آفريده ات در نزد خود ، آگاه فرما.
خداوند فرمود : «چرا؟» .
گفت : تا من نيز دوستش بدارم.
خداوند فرمود : «به تو مى گويم . مردى در گوشه اى از زمين ، مرا عبادت مى كند ، و در گوشه ديگرى از زمين ، برادرى از برادرانش فقط نام او را مى شنود ، ولى [از نزديك،] او را نمى شناسد . پس اگر مصيبتى به وى برسد ، چنان است كه به او رسيده است ، و اگر خارى در پاى وى فرو رود ، انگار كه در پاى او خَليده است ، و او ، وى را جز به خاطر من ، دوست نمى دارد . اين است محبوب ترين آفريده ام در نزد من» .

۱۷.عنه عليه السلام :إنَّمَا المُؤمِنونَ إخوَةٌ بَنو أبٍ وأُمٍّ ، وإذا ضَرَبَ عَلى رَجُلٍ مِنهُم عِرقٌ سَهِرَ لَهُ الآخَرونَ . ^۱

۱۸.الزهد لابن المبارك عن عمّار بن ياسر :قالَ [ موسى عليه السلام ] : يا رَبِّ ، أخبِرني بِأَحَبِّ خَلقِكَ إلَيكَ .
قالَ : لِمَ ؟
قالَ : لِاُحِبَّهُ لَكَ .
قالَ : سَاُحَدِّثُكَ : رَجُلٌ في طَرَفٍ مِنَ الأَرضِ يَعبُدُني ويَسمَعُ بِهِ أخٌ لَهُ في طَرَفِ الأَرضِ الاُخرى لا يَعرِفُهُ ، فَإِن أصابَتهُ مُصيبَةٌ فَكَأَنَّما أصابَتهُ ، وإن شاكَتهُ شَوكَةٌ فَكَأَنَّما شاكَتهُ ، لا يُحِبُّهُ إلّا لي ، فَذلِكَ أَحَبُّ خَلقي إلَيَّ . ^۲