373
دانشنامه قرآن و حديث 2

جالب توجّه است كه طبق برخى از روايات ، روزى ، پيامبر صلى الله عليه و آله در باره ارزش ياد خدا و نقش آن در تكامل انسان و پيشگيرى از انواع نابه سامانى هاى دنيوى و اخروى فرمود :
لَيسَ عَمَلٌ أحَبَّ إلَى اللّهِ تَعالى ، وَ لا أنجى لِعَبدٍ مِن كُلِّ سَيِّئَةٍ فِى الدُّنيا وَ الآخِرَةِ مِن ذِكرِ اللّهِ .هيچ عملى در نزد خداى متعال ، محبوب تر از ياد خدا نيست و بنده را از هر بدى در دنيا و آخرت ، نجات مى بخشد .
يكى از اصحاب ايشان (شايد شخصِ عمر) كه اين سخن بر او گران آمد ، گفت : آيا جنگيدن در راه خدا ، بهترين كار نيست؟
پيامبر صلى الله عليه و آله در پاسخ فرمود :
لَولا ذِكرُ اللّهِ لَم يُؤمَر بِالقِتالِ !۱
اگر [ به خاطر ] ياد خدا نبود ، به جنگ ، دستور داده نمى شد .
اين حديث به روشنى نشان مى دهد كه در عصر پيامبر صلى الله عليه و آله نيز «خير العمل» بودن نماز ، براى برخى از صحابه مورد اشكال بوده است . نماز ، از آن جهت ، بهترينِ كارهاست كه كامل ترين مصداق ياد خداست ، چنان كه در قرآن تصريح شده است :
« وَ أَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِى .۲
و نماز را براى من به پا دار»
.
پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله در پاسخ اين ايراد ، تأكيد مى فرمايد كه «ياد خدا» از «جهاد» ، ارزشمندتر است ؛ زيرا فلسفه جهاد ، ياد خدا و پيوند با اوست . آرى ! اين پيوند است كه از انواع فسادهاى فردى و اجتماعى ، پيشگيرى مى نمايد ، چنان كه خداوند متعال مى فرمايد :

1.كنز العمّال : ح ۳۹۳۱ .

2.طه : آيه ۱۴ .


دانشنامه قرآن و حديث 2
372

دو . «حىّ على خير العمل» در اذان و اقامه

پيروان اهل بيت عليهم السلام بر اساس ره نمودهاى آنان ، بر اين باورند كه جمله «حىَّ على خير العمل»، يكى از اجزاى اذان و اقامه بوده و جزئيت آن ، از طريق وحى به پيامبر خدا ابلاغ شده است . شمارى از رواياتى كه در منابع حديثىِ اهل سنّت وجود دارند ۱ و همچنين شمارى از صحابه و تابعين، ۲ اين باور را تأييد كرده اند .
اكنون اين سؤال پيش مى آيد كه : اگر واقعا جمله «حىَّ على خير العمل» جزء اذان بوده و در عصر پيامبر صلى الله عليه و آله ، مسلمانان ، اين جمله را در اذان تكرار مى كرده اند ، چه كسى و با چه انگيزه اى اين جمله را حذف نموده است؟
پاسخ اين سؤال ، در برخى از احاديث اهل بيت عليهم السلام ۳ و شمارى از گزارش هاى تاريخى ۴ اين گونه آمده است كه در عصر پيامبر صلى الله عليه و آله و دوران حكومت ابو بكر و آغاز خلافت عمر ، «حىَّ على خير العمل» ، جزء اذان و اقامه بوده است ؛ ولى عمر ، با اين استدلال كه اين جمله ، موجب اهمّيت دادنِ بيش از اندازه مسلمانان به «نماز» و سستى كردن آنان در «جهاد» مى شود ، آن را از اذان و اقامه حذف كرد .
بديهى است كه اين استدلال ، صحيح نيست ؛ زيرا علاوه بر آن كه اجتهاد در برابر نصّ پيامبر صلى الله عليه و آله صحيح نيست ، اگر اعتقاد به اين كه نماز ، بهترين كار است ، موجب سستى در جهاد مى شد ، شارع حكيم ، آن را جزء اذان و اقامه قرار نمى داد ، ضمن آن كه تجربه عصر نبوى نيز اين استدلال را نقض مى كند .

1.ر . ك : المعجم الكبير : ج ۱ ص ۳۵۲ ح ۱۰۷۱ ، كنز العمّال : ج ۸ ص ۳۴۲ ح ۲۳۱۷۴ .

2.ر . ك : ص ۳۶۲ ح ۲۴ ـ ۲۶ ، المصنّف ، عبد الرزّاق : ج ۱ ص ۴۶۴ ح ۱۷۹۷ ، المصنّف ، ابن ابى شيبه : ج ۱ ص ۲۴۴ ح ۲ ـ ۳ ، السنن الكبرى : ج ۱ ص ۶۲۴ ح ۱۹۹۱ و ص ۶۲۵ ح ۱۹۹۲ ؛ وسائل الشيعة : ج ۴ ص ۶۴۵ ح ۱۲ .

3.ر . ك : دعائم الإسلام : ج ۱ ص ۱۴۵ ، وسائل الشيعة : ج ۴ ص ۶۴۷ ح ۱۶ .

4.ر . ك : دلائل الصدق : ج ۳ ص ۹۹ ، الإيضاح : ص ۲۰۲ـ۲۰۴ .

  • نام منبع :
    دانشنامه قرآن و حديث 2
    سایر پدیدآورندگان :
    موسوي،سيد رسول؛حسيني،سيد رضا؛مسعودي،عبدالهادي؛ديلمي،احمد؛محسني نيا،محمّد رضا؛وهّابي،محمّد رضا؛شيخي،حميد رضا
    تعداد جلد :
    16
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1390
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 201042
صفحه از 592
پرینت  ارسال به