۸۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس مسلمانى را بيازارد ، به اندازه نخلستان ها گناه برايش خواهد بود.

۸۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگز مسلمانى ، مسلمان ديگر را نمى آزارد؛ زيرا چه بسا تهى دستِ يك لا قبايى كه اگر خدا را سوگند دهد ، خداوند ، سوگندش را مى پذيرد .

۸۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس مؤمنى را اندوهگين سازد و سپس همه دنيا را به او بدهد ، اين كار ، كفّاره (جبران كننده) گناه او نخواهد بود و براى آن ، اجرى به او داده نمى شود .

۸۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس مؤمنى را به ناحقْ بيازارد، چنان است كه مكّه و بيت المعمورِ خدا را ده بار ويران كرده است و چنان است كه هزار فرشته مُقرَّب را كشته است .

۸۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس به برادرش با آهنى (تيغ و شمشير و... ) اشاره كند ، فرشتگان ، او را لعنت مى كنند ، حتّى اگر برادر تنىِ او باشد .

۸۰.عنه صلى الله عليه و آله :مَن آذى مُسلِما ، كانَ عَلَيهِ مِنَ الذُّنوبِ مِثلُ مَنابِتِ النَّخلِ . ^۱

۸۱.عنه صلى الله عليه و آله :لا يُؤذِيَنَّ مُسلِمٌ مُسلِما ، فَلَرُبَّما مُتَضاعَفٌ ^۲ في أطمارٍ لَو أقسَمَ عَلَى اللّهِ لَأَبَرَّهُ . ^۳

۸۲.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أحزَنَ مُؤمِنا ثُمَّ أعطاهُ الدُّنيا لَم يَكُن ذلِكَ كَفّارَتَهُ ، ولَم يُؤجَر عَلَيهِ . ^۴

۸۳.عنه صلى الله عليه و آله :مَن آذى مُؤمِنا بِغَيرِ حَقٍّ ، فَكَأَنَّما هَدَمَ مَكَّةَ وبَيتَ اللّهِ المَعمورَ عَشرَ مَرّاتٍ ، وكَأَنَّما قَتَلَ ألفَ مَلَكٍ مِنَ المُقَرَّبينَ . ^۵

۸۴.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أشارَ إلى أخيهِ بِحَديدَةٍ فَإِنَّ المَلائِكَةَ تَلعَنُهُ ، حَتّى وإن كانَ أخاهُ لِأَبيهِ واُمِّهِ . ^۶