۲۷۳.امام على عليه السلامـ در روز صفّين ـ :آيا مردى نيست كه جان خويش را به خدا بفروشد و آخرتش را به دنيايش بخرد؟

۲۷۴.امام على عليه السلام :دنيا سراى گذر است ، نه سراى ماندن . و مردم در آن ، دو دسته اند : يكى آن كه در دنيا جان خود را فروخت و آن را به هلاكت ( / اسارت) در افكند ، و ديگرى آن كه جانش را خريد و آن را آزاد كرد.

۲۷۵.امام على عليه السلام :آن كه جان خويش را خريد و آزادش ساخت ، همانند آن كسى نيست كه جانش را فروخت و به هلاكتش افكند ( / اسير و خوارش كرد) .

۲۷۶.امام على عليه السلام :سود برنده ، كسى است كه دنيا را به آخرت فروخت و اين جهان را با آن جهان ، عوض كرد.

۲۷۷.امام على عليه السلام :[بازارِ] كالاى آخرت ، كساد است . پس در زمان كساد آن ، از اين كالا بسيار فراهم آور.

۲۷۸.امام على عليه السلام :كسى كه طاعت خدا را كالا (سرمايه تجارت) قرار دهد ، بى آن كه تجارتى كند ، سودها به سوى او سرازير مى شوند .

۲۷۹.امام على عليه السلام :هيچ سودى چون ثواب نيست.

۲۷۳.عنه عليه السلامـ في يَومِ صِفّينَ ـ :ألا رَجُلٌ يَشري نَفسَهُ للّهِِ ويَبيعُ دُنياهُ بِآخِرَتِهِ؟ ^۱

۲۷۴.عنه عليه السلام :الدُّنيا دارُ مَمَرٍّ لا دارُ مَقَرٍّ ، وَالنّاسُ فيها رَجُلانِ : رَجُلٌ باعَ فيها نَفسَهُ فَأَوبَقَها ^۲ ورَجُلٌ ابتاعَ نَفسَهُ فَأَعتَقَها . ^۳

۲۷۵.عنه عليه السلام :لَيسَ مَنِ ابتاعَ نَفسَهُ فَأَعتَقَها كَمَن باعَ نَفسَهُ فَأَوبَقَها . ^۴

۲۷۶.عنه عليه السلام :الرّابِـحُ مَن باعَ الدُّنيا بِالآخِرَةِ ، وَاستَبدَلَ بِالآجِلَةِ عَنِ العاجِلَةِ . ^۵

۲۷۷.عنه عليه السلام :بِضاعَةُ الآخِرَةِ كاسِدَةٌ ^۶ ، فَاستَكثِر مِنها في أوانِ كَسادِها . ^۷

۲۷۸.عنه عليه السلام :مَنِ اتَّخَذَ طاعَةَ اللّهِ بِضاعةً أتَتهُ الأَرباحُ مِن غَيرِ تِجارَةٍ . ^۸

۲۷۹.عنه عليه السلام :لا رِبحَ كَالثَّوابِ . ^۹