امام رضا(ع)...
لأنَّ اللّهَ - تبارک و تعالى - کلَّفَ أهلَ الصِّحَّةِ القیامَ بِشأنِ أهلِ الزَّمانةِ والبَلوى...
عیون اخبارالرضاع ۲/۸۹
... خداوند توانمندان را مکلّف کرده است تا براى (اداره) امور بیماران زمینگیر و دیگر مبتلایان (و گرفتاران) قیام کنند...
اصل تعهدشناسى و مسئولیت پذیرى که از آموزشهاى اساسى همه ادیان آسمانى است؛ در اسلام، و در تعالیم رضوى(ع) بسیار مورد تأکید قرار گرفته است، به ویژه در روابط اقتصادى، و محرومیت زدایى، و یارى رسانى به بینوایان و تهیدستان.
سخن امام رضا(ع) با ادات تاکید همراه است، و از سبکى قاطع و استوار برخوردار مىباشد. این حکمت رضوى در کلیت فراگیرترى در سخن معروف پیامبر(ص) آمده است که همه فرق اسلامى آن را بازگو کردهاند:
پیامبر(ص): کلُّکُم راعٍ و کُلّکُم مَسئولُ عن رَعیَّتهِ». ارشاد القلوب/ ۲۵۷.
همه شما شبانید، و همه در شبانى مسئول هستید.
این مسئولیتشناسى که تکلیفى خدایى است، حد و مرز نمىشناسد، و تنها به دو حَدّ و مرز محدود مىشود:
۱- درباره کمک کننده و یارى رسان، حد و مرز، مثل همه تکلیفها، امکان و قدرت است، یعنى تا قدرت دارد و مىتواند باید به یارى رسانى دست زند.
۲- درباره ناتوان و درماندگان، مرز و حد، وجود ناتوانى و درماندگى است، که تا مشکل باقى است تکلیف نیز هست، تا بدانجا که فرد درمانده به جامعه و زندگى معقول اجتماعى برسد.
