13
فرهنگ نامه بصيرت

قرار مى دهند] و به فرمان اندرزگوىِ خويش 1 مطيع پروردگار خود مى گردند . 2
اميدْ آن كه همگان ، بويژه نخبگان ، براى زمينه سازى آن روز ، به مسئوليت الهى خود عمل كنند ، تا هر چه زودتر ، آن روز موعود ، فرا رسد .
بارى ، فرهنگ نامه بصيرت ، گامى كوتاه در راه فرهنگ سازى «بصيرت» و زمينه سازى براى جامعه مهدوى است . در اين فرهنگ نامه ، مسائل مهمى مانند : واژه شناسى بصيرت ، تعريف بصيرت ، ارزش بصيرت ، خاستگاه هاى بصيرت ، عوامل افزايش بصيرت ، آثار بصيرت ، زيان هاى فقدان بصيرت و موانع بصيرت ، از نگاه قرآن و حديث ، ارائه مى گردد .
شايان ذكر است كه متن آيات و روايات اين مجموعه ، با همكارى محقّقان پژوهشكده علوم و معارف حديث گردآورى شده است كه از ايشان و ديگر همكارانى كه در «پژوهشكده علوم و معارف حديث» ، در ساماندهى اين اثر سهيم بوده اند ، و نيز مترجم گران قدر ، آقاى

1.گفتنى است كه برخى شارحان نهج البلاغة ، به قرينه جملات بعدى خطبه ، مقصود از «اندرزگو» را «پيامبر صلى الله عليه و آله » گرفته اند ؛ ليكن به نظر مى رسد كه آن جملات ، بخش ديگرى از سخنان امام عليه السلام است كه توسّط سيّد رضى ، انتخاب و تقطيع شده و بلا فاصله پس از بخش مورد نظر ما قرار گرفته است و همان طور كه در منهاج البراعة فى شرح نهج البلاغة (ج ۹ ص ۱۳۲) آمده و به قرينه عنوان خطبه ، مقصود ، حضرت بقيّة اللّه الأعظم امام مهدى ـ أرواحُنا فِداه ـ است .

2.ر . ك : ص ۱۰۰ ح ۱۲۱ .


فرهنگ نامه بصيرت
12

بصيرت جامعه ايرانى و تداوم اين نظام نيز در گرو بصيرت اكثريت قاطع اين مردم است ، و هدف مقام معظّم رهبرى حضرت آية اللّه خامنه اى از تأكيد بر ضرورت برنامه ريزى براى افزايش بصيرت همگان و بويژه نسل جوان ، چيزى نيست جز ادامه يافتن اين راه ، تا روزى كه پرچم جمهورى اسلامى ، به دست صاحب اصلى آن ، حضرت بقية اللّه الأعظم ـ أرواحُنا فِداه و عَجَّلَ اللّهُ فَرَجَه ـ داده شود و البته آن روز نيز ، عنصر اصلى در جهانى شدن اسلام و ارزش هاى اسلامى ، «بصيرت» خواهد بود . امام على عليه السلام ، بر پايه آنچه در نهج البلاغه آمده ، با اشاره به آن روز ، چنين مى فرمايد :
... حَتّى إذَا اخلَولَقَ الأَجَلُ ، وَ استَراحَ قَومٌ إلَى الفِتَنِ ، و أَشالوا عَن لَقاحِ حَربِهِم ، لَم يَمُنّوا عَلَى اللّهِ بِالصَّبرِ ، و لَم يَستَعظِموا بَذلَ أنفُسِهِم فِى الحَقِّ ، حَتّى إذا وافَقَ وارِدُ القَضاءِ انقِطاعَ مُدَّةِ البَلاءِ ، حَمَلوا بَصائِرَهُم عَلى أسيافِهِم ، و دانوا لِرَبِّهِم بِأَمرِ واعِظِهِم . ... تا آن كه پايان مهلت ، نزديك مى شود و گروهى آسايش خويش را در آشوب مى جويند و در پيجويى فتنه ، تخمِ جنگ مى افشانند . جدر اين حال ، آن ره يافتگانِ روشن بين و صاحب بصيرت ،ج به خاطر شكيبايى خود جدر پيكار با باطلج ، بر خدا منّتى نمى نهند ، و جان فشانى هاى خويش را در راه حق ، بزرگ نمى پندارند تا آن كه چون قضاى الهى به تمام شدن مدّت بلا و آزمايش تعلّق گيرد ، [بصيرت ]بينش هاى خود را بر سرِ شمشيران مى نهند [و بصيرت خود را پشتوانه سلاح و قدرت خود

  • نام منبع :
    فرهنگ نامه بصيرت
    سایر پدیدآورندگان :
    شيخي،حميد رضا (مترجم)
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388
    نوبت چاپ :
    اول
    پیوند معرفی کتاب :
    /post/50785/
    لینک خرید :
    http://shop.darolhadith.ir/home/145-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF-%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%A8%D8%B5%DB%8C%D8%B1%D8%AA-%D8%B9%D8%B1%D8%A8%DB%8C-%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%8C.html
تعداد بازدید : 62854
صفحه از 164
پرینت  ارسال به