بقى بن مخلد ( 201 ـ 276 ق ) ، اهل قُرطبه ؛
ـ محمّد بن وضّاح ( م 286 ق ) ، اهل قُرطبه .
آن گاه به بررسى نقش اين پنج نفر در ورود حديث به اندلس مى پردازد و به نتيجه پيش گفته مى رسد .
يك . معاوية بن صالح حمصى
وى اهل حمص سوريه است . سال 125 ق ، سوريه را ترك كرد و پيش از سال 138 ق ، به اندلس رسيد .
با اين كه معاويه ، از محدّثان معروف در شرق است و شيخ كسانى مانند : عبد اللّه بن وهب ، سفيان بن عُيَينه ، سفيان ثورى ، واقدى و يحيى بن سعيد است و رواياتش در صحاح ستّه بجز صحيح البخارى آمده است ، لكن نام وى در روايات اندلس نيست .
ابن وضّاح در سفرش به شرق در سال هاى 218 تا 230 ق ، نزد يحيى بن معين ، شاگردى كرد. يحيى در باره روايات معاويه در اندلس از او پرسيد و او پاسخ داد كه روايتى نيست تا سماع گردد و گفت :
لم يكن اهلها يومئذ اهل العلم.
همچنين ابن ايمن ، يكى از شاگردان محمّد بن وضّاح ، وقتى تعريف معاويه را در شرق شنيد ، به جزيره ايبرى بازگشت ؛ ولى اثرى از روايات او نيافت.
بنا بر اين ، سندى در دست نيست كه او در كار رواج حديث در اندلس ، نقش داشته باشد و اگر حديثى بر اين مطلب دلالت كند ، بايد در نيمه نخست قرن سوم ، جعل شده باشد . ۱
دو . صعصعة بن سلام شامى
وى نيز اهل سوريه است و نامش در هيچ سند اندلسى نيامده است ؛ گذشته از آن كه در شرق نيز فقيهى غير معروف بود كه به كار حديثْ اشتغال نداشت.