4 . حاشيه بر «إرشاد القلوب» ديلمى
در كتاب فرزانه ناشناخته ، در باره اين كتاب چنين مى خوانيم :
اين كتاب ، پيش تر ، يكى از متون درسى حوزه در فن اخلاق بود . از اين رو ، علّامه شعرانى ، آن را احيا و تصحيح كرد و حواشى اى بر آن نگاشت . در جلد دوم هزار و يك نكته (ص 553) ، يكى از آن احاديث تصحيح شده ، آورده شده است. ۱
يادآورى مى كند كه نگارنده ، نتوانست بر اين كتاب دست يابد.
5 . حاشيه بر «فصل الخطاب» محدّث نورى
علّامه شعرانى ، بر فصل الخطاب حاجى نورى ، حواشى و تعليقاتى به عنوان نقد نوشته كه استاد حسن حسن زاده آملى ، آنها را در پايان كتاب خويش و با عنوان «فصل الخطاب فى اثبات عدم تحريف كتاب ربّ الأرباب» آورده است.
اين حواشى ، 22 مورد است كه علّامه شعرانى ، گاهى در باره سند ، داورى كرده است ، مانند حواشى سه و هفت ( مرسل و ضعيف بودن سند ) ، چهار ( كتاب سليم ) ، و نُه ( جزيره خضراء ) و گاه به تبيين مفهومىِ حديث نظر مى كند و در مواردى نيز ادّعاهاى ديگر حاجى نورى را به نقد مى كشد . ۲
6 . تكميل جلد چهاردهم «منهاج البراعة»
مرحوم ميرزا حبيب اللّه خويى ، پيش از تكميل شرح خطبه 227 نهج البلاغه ، دار فانى را وداع كرد و شرح اين خطبه ، ناتمام ماند. علّامه شعرانى ، اين خطبه را بر منهج شارح تكميل كرد و ترجمه فارسى خطبه را نيز در آخر آن آورد. اين تتمّه ، در يازده صفحه تنظيم شده است . ۳