ذيل صفحات ترجمه دارد كه به واقع ، شرح برخى از فقرات دعاست .
اين ترجمه ، در قطع رقعى و در 27 صفحه ، با مقدّمه و متن عربى ، به چاپ رسيده است و مرحوم احمد خوشنويس ، آن را خطّاطى كرده است.
9 . ترجمه و شرح فارسى «صحيفه سجاديه»
اين ترجمه و شرح ، نخستين بار در سال 1346 شمسى از سوى انتشارات اسلامى ، به چاپ رسيده است. علّامه شعرانى ، نخستْ مقدّمه اى در باره دعا و اهميت آن و نيز دعاى ملحون و غير مأثور دارد و آن گاه به ترجمه و شرح پرداخته است. ترجمه ها بالاى صفحه و توضيحات ، با شماره در پاورقى ها جاى دارد. در پايان صحيفه نيز دعاهاى روزهاى هفته و مناجات خمس عشر امام سجاد عليه السلام را ترجمه كرده است. در پاورقى ها ـ كه حكم شرح دارد ـ به مطالب مختلف پرداخته است و مطالبى از اين قبيل را آورده اند : انواع استخاره ؛ ۱ عدم تحريف قرآن ؛ ۲ تغيير در ضماير ادعيه ؛ ۳ حلّ برخى دشوارى ها در دعا ، مانند دعا براى سپاه بنى اميه . ۴
وى از شرح سيّد عليخان كبير ، بسيار نقل مى كند و گاه نيز آن را به نقد مى كشد. ۵
ترجمه ، روان و نزديك به متن است و ترجمه آزاد نيست ؛ چنان كه به صورت تحت اللفظى و نامفهوم هم نيست .
10 . تصحيح «جامع الرواة»
مرحوم آية اللّه بروجردى ، در نوشته اى كه در انتهاى جلد اوّل جامع الروات به چاپ رسيده ، پس از معرفى كتاب و جايگاه آن ، در پايان نوشته مى فرمايد :
