د . جايگاه معنوى زنان

بهشت و دستيابى به فرجام نيك براى انسانِ مسلمان ، هدف و مقصد است و در تعاليمِ دينى ، تراز و معيارِ ارزش گذارى و سنجش. در آموزه هاى پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، با تعبيرهاى گوناگون ، طيف هايى از زنان ، برخوردار از اين فرجام نيك معرفى شده اند ، چنان كه خدمت به آنان نيز عامل برخوردارى از بهشت دانسته شده است.

1 . بهشت ، زير پاى مادران

عن معاوية بن جاهمة السلمى، قال: أتيت رسول اللّه صلى الله عليه و آله فقلت: يا رسول اللّه ! إنّى كنت أردت الجهاد معك، أبتغى بذلك وجه اللّه ، والدار الآخرة. قال: ويحك! أحية اُمّك ؟ قلت: نعم يا رسول اللّه ، قال: فارجع إليها فبرّها . ثمّ أتيته من امامه فقلت: يا رسول اللّه ! إنّى كنت أردت الجهاد معك. أبتغى بذلك وجه اللّه والدار الآخرة. قال: ويحك، أحية اُمّك ؟ قلت: نعم يا رسول اللّه ! قال ويحك! الزم رجلها فثم الجنّة؛^۱ معاوية بن جاهمة مى گويد : خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله رسيدم و گفتم : اى پيامبر خدا ! مى خواهم با شما در راه خدا و براى زندگى آخرت ، جهاد كنم.
فرمود : «واى بر تو ! آيا مادرت زنده است؟» .
گفتم : بله . اى پيامبر خدا !
فرمود : «برگرد و به او نيكى كن» . سپس روبه روى پيامبر صلى الله عليه و آله ايستادم و گفتم : اى پيامبر خدا ! مى خواهم با شما در راه خدا و براى زندگى آخرت ، جهاد كنم .
فرمود : «واى بر تو ! آيا مادرت زنده است؟» .
گفتم : بله ، اى پيامبر خدا !
فرمود : «هميشه مواظب مادرت باش كه بهشت ، همان جاست» . إنّ الجنّة تحت رجل المرأة .^۲

همچنين اُمّ سليم ، نزد پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمد و در باره غسل زنان و جنابت آنان پرسيد و پيامبر خدا صلى الله عليه و آله پاسخ فرمود . در اين سؤال و جواب ، اُمّ سلمه ، شرم كرد و به اُمّ سليم گفت : چرا چنين پرسش هايى را از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله كردى ؟ زنان را شرمگين كردى !
پيامبر رو به اُمّ سلمه : فرمود صلى الله عليه و آله «ساكت شو!» . ^۱

7 . تغيير نام زنان از سوى پيامبر صلى الله عليه و آله

پيامبر صلى الله عليه و آله ، نام تعدادى از زنان را پس از اسلام آوردن تغيير داد. نام عاصيه ( دختر عمر ) را به جميله ^۲ تغيير داد. نام بَرّة ( دختر ابو سلمه ) را به زينب ^۳ و زن ديگرى را كه بَرّه نام داشت ، به جويريه ^۴ تغيير داد.
پيامبر صلى الله عليه و آله ، در فلسفه اين تغيير نام ، فرموده كه بَرّه ، به معناى نيكوكار ، گونه اى خودستايى است.

8 . بردن همسر ، در هر سفر

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در هر سفر ، قرعه مى انداخت و يكى از همسرانش را به همراه خود مى بُرد . در حديثى ، به نقل از عايشه ، آمده است :
كان رسول اللّه إذا أراد سفرا أقرع بين نسائه فايتّهن خرج سهمها خرج بها .^۵پيامبر خدا صلى الله عليه و آله هرگاه اراده سفر مى كرد ، ميان همسرانش قرعه مى انداخت و نام هر كس كه بيرون مى آمد ، او را همراه مى بُرد .
اين همه ، جز مواردى است كه از بيعت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله با زنان ، حضور زنان در جنگ ها و مشاغل اجتماعى عصر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در كتب سيره و تاريخ ، به ثبت رسيده اند كه در اين نوشتار ، از آنها صرف نظر مى گردد.