109
در پرتوِ حديث

مى نمايانند ، عرضه هايى ضمنى نيز داريم كه راوى با توجه به اختلاف در مسئله ، حكم را مى پرسد و سپس دو طرف اختلاف را با آن مى سنجد و از اين طريق ، تأييد و ردّ امام را نسبت به هر طرف به دست مى آورد. ما در اينجا به دادن نشانى آنها اكتفا مى كنيم. ۱ ارتباط عرضه و حل تعارض ، گسترده تر از اين ، و در بحث «كاربرد مرحّج أحدثيت» قابل پى گيرى است. اميد كه انديشمندان حوزه با سرمايه هاى غنى خود ، كاربردهاى نيكوى ديگرى را در اين عرصه بنمايانند.

كاربرد عرضه در غيبت كبرى

چگونگى پاسخگويى پيشوايان متأخر و ايجاد ارتباط هاى غير مستقيم از طريق وكيلان ترويج مكاتبه و عبارت هاى به كار رفته در توقيعات ، نشانگر زمينه سازى براى مراجعه شيعيان به راويان فقيه و عالمان حديث و مفسّران بصير است. اين بدان معنى نيست كه در زمان هاى پيشتر و در عصر صادقين عليه السلام اين روش و مراجعه ، وجود نداشته است؛ زيرا نمونه هاى متعددى از عرضه حديث بر زراره و يا فضيل بن يسار و ديگر اصحاب در كتاب هاى حديث يافت مى شود؛ ۲ بلكه منظور ، رهنمون ساختن شيعه به تغيير روش عادى عرضه در دوران غيبت كبرى است. امام هادى عليه السلام اين زمينه سازى را آغاز مى كند و امام حسن عسكرى عليه السلام آن را ادامه مى دهد. حضرت هادى عليه السلام مى فرمايد:
لولا من يبقى بعد غيبة قائمكم من العلماء الداعين إليه و الدالّين عليه و الذابّين عن دينه بحجج اللّه و المنقذين لضعفاء عباد اللّه من شباك إبليس و مردته و من فخاخ النواصب ، لما بقىَ أحد إلّا ارتدّ عن دين اللّه ، و لكنّهم الّذين يمسكون أزمّة قلوب ضعفاء الشيعة ، كما يمسك صاحب السفينة سكّانها ، اُولئك هم الأفضلون عند اللّه عز و جل ؛۳

1.الكافى ، ج ۳ ، ص ۴۳۶ ، ح ۳؛ ج ۷ ، ص ۸۵ ، ح ۲ و ۳ ؛ تهذيب الأحكام ، ج ۲ ، ص ۶؛ ج ۷ ، ص ۹ ، ۱۰ و ۱۲.

2.بنگريد : عرضه هاى حديثى عمر بن اذينة و سلمة بن محرز و موسى بن بكر و ... در الكافى ، ج ۷ ، ص ۹۱ ، ح ۱ ، ص ۸۶ ، ح ۳ ، ص ۱۰۴ ، ح ۷ ؛ كشف الغمة ، ج ۱ ، ص ۵۵۳ ؛ بحار الأنوار ، ج ۴۸ ، ص ۲۱ ، ح ۳۲؛ ج ۸۶ ، ص ۲۳۸ ، ح ۸ .

3.الاحتجاج ، ج ۲ ، ص ۲۶۰ ؛ بحار الأنوار ، ج ۲ ، ص ۶ ، ح ۱۲ .


در پرتوِ حديث
108

اين امر را بيم أمير المؤمنين از مخالفت واختلاف مردم دانسته است. ۱

6 . حلّ تعارض روايات

امامان ، اصحاب خود را به سنجيدن آنچه نام روايت داشت ، با سنّت و بقيه احاديث امر كرده بودند. از اين رهگذر ، احاديث متعارض نما پديد مى آمد كه حلّ آنها را نيز امامان ، خود بر عهده گرفته بودند. آن بزرگواران ، افزون بر ارائه راه حل هاى ديگر ، هر جا كه امكان ردّ و عرضه بر امام وجود داشت ، راويان را بدان تشويق مى كردند. از اين رو ، شاهد عرضه هاى متعددى هستيم كه عرضه كننده به تفصيل و يا اجمال ، تعارض را نشان مى دهد و خواستار حلّ آن مى گردد. علىّ بن مهزيار يكى از اين عرضه ها را گزارش كرده است. او مى گويد:
قرأت فى كتابٍ لعبد اللّه بن محمّد إلى أبى الحسن عليه السلام : اختلف أصحابنا فى رواياتهم عن أبى عبد اللّه عليه السلام فى ركعتى الفجر فى السفر ، فروى بعضهم: صلّها فى المحمل ، و روى بعضهم: لا تصلّها إلّا على الأرض.
فوقّع عليه السلام : موسّع عليك بأيّةٍ عملت؛۲
در نامه عبداللّه بن محمّد به ابوالحسن عليه السلام خواندم : ياران ما ، در روايت هاى خود از امام صادق عليه السلام ، در ارتباط با دو ركعت فجر (نافله صبح) اختلاف دارند. برخى روايت كرده اند آن را روى همان مركب بخوان و برخى ديگر روايت كرده اند آن را جز بر زمين مخوان.
امام در پاسخ نگاشت: اجازه دارى به هر يك عمل كنى.

على بن مهزيار ، خود نيز مكاتبه و مكالمه اى در مورد احاديث اختلافى قصر و اتمام نماز در مكّه و مدينه ، و عرضه آنان بر امام جواد عليه السلام دارد ، كه در بخش خود به آن اشاره شد. همچنين بيشتر نمونه هايى را كه در بخش عرضه بر امام هادى عليه السلام آورديم ، و نيز نمونه دوّم عرضه بر امام حسن عسكرى عليه السلام و برخى عرضه ها بر امام زمان(عج) ، همه نمونه هايى از عرضه براى حلّ تعارض هستند. در كنار اين عرضه ها كه به گونه اى مستقيم ، اختلاف را

1.بحار الأنوار ، ج ۲ ، ص ۲۵۲ ، ح ۷۱ .

2.تهذيب الأحكام ، ج ۳ ، ص ۲۲۸ ، ح ۹۲ .

  • نام منبع :
    در پرتوِ حديث
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1389
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 304322
صفحه از 410
پرینت  ارسال به