فضّال اين گونه آورده است:
عرضنا كتاب الفرائض عن أمير المؤمنين عليه السلام على أبى الحسن الرضا عليه السلام ، فقال: هو صحيح؛۱كتاب فرائض از حضرت امير عليه السلام را بر امام رضا عليه السلام عرضه كرديم. امام فرمود: آن ، درست است.
2 . كتاب ديات
اين همان كتاب ديات ظريف بن ناصح و يا عبداللّه بن أبجر است كه به جهت عرضه بر امام صادق عليه السلام ، در بخش خود گذشت. اين كتاب دوباره از سوى يونس و ابن فضال بر امام رضا عليه السلام عرضه مى شود ، و امام مى فرمايد :
نعم ، هو حقّ ، و قد كان أمير المؤمنين عليه السلام يأمر عمّاله بذلك۲؛آرى ، آن حق است و امير مؤمنان ، كارگزارانش را بدان امر مى كرد.
حسن بن جهم نيز با عرضه اين كتاب بر امام رضا عليه السلام ، اجازه روايت آن را گرفته است ۳ . نجاشى ، عرضه اين كتاب بر امام رضا عليه السلام رابه عبد اللّه بن ابجر نيز نسبت داده است ۴ .
3 . از ديگر عرضه هاى مجموعه اى برامام رضا ، مكاتبه عبداللّه بن محمّد با ايشان است. او احاديث متعددى را كه شنيده بود و يا مسائلى را كه رخ داده بود ، در نامه اى مى نويسد و به خدمت امام مى فرستد ، تا درستى آنها را جويا شود. امام ، بعضى از آنها را تأييد و بعضى ديگر را ردّ مى كند. اين مكاتبه را على بن مهزيار ديده است و قسمت هايى از
1.الكافى ، ج ۷ ، ص ۳۳۰ ، ح ۱ ؛ تهذيب الأحكام ، ج ۱۰ ، ص ۲۸۵ ، ح ۱۱۰۷.
2.تهذيب الأحكام ، ج ۱۰ ، ص ۲۹۵ ، ح ۲۶ .
3.الكافى ، ج ۷ ، ص ۳۲۴ ، ح ۹ .
4.فهرست نجاشى ، ص ۲۱۷ ، شماره ۵۶۵. اين گفته ، با گزارش كلينى و شيخ طوسى سازگار نيست ، اما مى توان آن را پذيرفت ؛ زيرا مطابق گفته كلينى و شيخ طوسى ، عبداللّه بن ابجر كتاب را بر امام صادق عرضه كرده است ، در حالى كه عبداللّه بن ابجر تا سال ۲۴۰ هجرى زنده بوده ، كه اگر در آخرين سال حيات امام (۱۴۸ هجرى) و نخستين سال هاى تحمل حديث خود ، آن را عرضه كرده باشد ، عمر او بيش از يك قرن مى شود ، كه اگر چه مستبعد ، اما ممكن است و از اين رو ، عرضه مكرر محتمل است .