بوَبَر الأرانب ، فوقّع: يجوز ، و روىَ عنه أيضا: أنّه لا يجوز ، فأىّ الخبرين يُعمل به؟
فأجاب: إنّما حَرّمَ فى هذه الأوبار و الجلود ، فأمّا الأوبار وحدها فكلٌّ حلالٌ؛ 1 حميرى: براى ما چنين روايت شده كه از امام هادى عليه السلام در باره نماز در پوست خزر كه با كرك خرگوش پوشيده شده است ، سؤال شد. امام نوشت: جايز است. و همچنين از او روايت شده كه جايز نيست. به كدام روايت عمل شود؟
امام پاسخ داد: در اين توقيع ، كرك و پوست تحريم شده ، و امّا كرك به تنهايى حلال است .
حديث عرضه شده نخست ، در جوامع روايى نقل شده است و زمينه بحث و پرس و جو را روشن مى كند و دليل تفسير «صاحب العسكر» به امام هادى عليه السلام نيز همين گزارش است. 2 گفتنى است حديث عرضه شده و اصل توقيع ، از نظر فقهى و موازين به دست آمده از ساير احاديث ، نيازمند تفسير هستند كه در كتاب هاى فقه بدان پرداخته شده است.
4 . افزون بر حميرى ، محمّد بن صالح همدانى نيز عرضه حديثى داشته است. او كه از وكيلان امام زمان عليه السلام بوده 3 ، در معرض طعنه ها و زخم زبان هاى اطرافيان خود قرار مى گيرد و در مكاتبه اى به امام از اين وضعيت شكوه مى كند. او مى گويد :
كتبت إلى صاحب الزمان عليه السلام : إنّ أهل بيتى يؤذونى و يقرعونى بالحديث الّذى روىَ عن آبائك عليه السلام أنّهم قالوا: خدّامنا و قوّامنا شرار خلق اللّه ، فكتب: ويحكم! ما تقرؤون ما قال اللّه تعالى: «وَ جَعَلْنَا بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ الْقُرَى الَّتِى بَارَكْنَا فِيهَا قُرًى ظَـهِرَةً» ؟! فنحن واللّه القرى الّتى بارك اللّه فيها و أنتم القرى الظاهرة؛ 4 به امام زمان (عج) نوشتم: خانواده ام مرا مى آزارند و با حديثى كه به پدرانت نسبت مى دهند ، مرا خوار و خفيف مى سازند.
آنان نقل مى كنند كه پدرانت گفته اند: خدمتگزاران و كارگزاران ما ، بدترين مخلوقات خداوند هستند.
امام در پاسخم نگاشت: واى بر شما! مگر نخوانده ايد كه خداوند متعال [ در قرآن ]
1.الاحتجاج ، ص ۴۹۲ .
2.وسائل الشيعة ، ج ۴ ، ص ۳۶۲ ، ح ۲ .
3.معجم رجال الحديث ، ج ۱۶ ، ص ۱۸۴ ، ح ۱۰۹۶۷ .
4.غيبت طوسى ، ص ۳۴۵ ، ح ۲۹۵ ؛ بحار الأنوار ، ج ۵۱ ، ص ۳۴۳ ، ح ۱.