476

التَّألِّي عَلَى اللّهِ

۲۳۴۱.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :لا تَألَّوا على اللّهِ ، فإنَّهُ مَن تألّى على اللّهِ أكْذَبَهُ اللّهُ . ^۱

۲۳۴۲.عنه صلى الله عليه و آله :وَيْلٌ للمُتَألِّينَ من اُمَّتي ، الَّذينَ يقولونَ : فُلانٌ في الجَنّةِ ، و فُلانٌ في النّارِ . ^۲

۲۳۴۳.عنه صلى الله عليه و آله :مَن حَتَمَ على اللّهِ عزّ و جلّ أكْذَبَهُ . ^۳

۲۳۴۴.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ رجُلاً قالَ يوما : و اللّهِ، لا يَغفِرُ اللّهُ لفُلانٍ! فقالَ اللّهُ عزّ و جلّ : مَنْ ذا الّذي تَأَلّى علَيَّ أنْ لا أغفِرَ لفُلانٍ؟! فإنِّي قد غَفَرتُ لِفُلانٍ ، و أحْبَطْتُ عَملَ الثّاني بقولهِ: لا يَغفِرُ اللّهُ لفُلانٍ . ^۴

۲۳۴۵.عنه صلى الله عليه و آله :كانَ رجُلٌ يُصَلّي ، فلمّا سَجَد أتاهُ رجُلٌ فَوَطئ على رَقبتِهِ ، فقالَ الـذي تَحتَهُ: و اللّهِ، لا يَغْفِرُ لكَ اللّهُ أبدا! فقالَ اللّهُ عزّ و جلّ : تَأَلّى عَبدي أنْ لا أغْفِرَ لِعَبدي ، فإنّي قَد غَفَرتُ لَهُ . ^۵

(انظر) كنز العمّال : 3 / 559 ، 560 ، 836.

476

حتم كردن بر خدا

۲۳۴۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :چيزى را بر خدا حتم مكنيد كه هر كه چنين كند، خداوند او را دروغزن مى كند.

۲۳۴۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :واى بر حتم كنندگان امّت من؛ همانان كه مى گويند: فلان كس بهشتى است و بهمان كس دوزخى.

۲۳۴۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه براى خدا تعيين تكليف كند، خداوند سخن او را دروغ از كار درمى آورد.

۲۳۴۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :روزى مردى گفت: به خدا قسم كه خداوند فلانى را نمى آمرزد! پس، خداوند عزّ و جلّ فرمود: كه بود كه بر من حتم كرد فلانى را نمى آمرزم؟! من آن كس را آمرزيدم و عمل [صالح] آن دومى را باطل گردانيدم، چون گفت: خداوند فلانى را نمى بخشد.

۲۳۴۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مردى نماز مى خواند و چون به سجده رفت يك نفر آمد و گردن او را لگد كرد. آن كه گردنش لگد شده بود گفت: و اللّه كه خداوند هرگز تو را نمى بخشد! پس خداوند عزّ و جلّ فرمود: بنده ام سوگند ياد كرد كه من بنده خود را نمى آمرزم ، اما من او را آمرزيدم.

الحديث:

۲۳۳۸.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :ما جَلسَ قَومٌ يَذْكرونَ اللّهَ إلاّ ناداهُم مُنادٍ مِن السّماءِ : قومُوا فَقد بُدِّلَتْ سيّئاتُكُم حَسَناتٍ و غُفِرَتْ لَكُم جَميعا . ^۱

۲۳۳۹.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :أوحى اللّهُ عزّ و جلّ إلى داوودَ النَّبيِّ على نبيّنا و آلهِ و علَيهِ السّلامُ : يا داوودُ ، إنّ عَبديَ المؤمنَ إذا أذْنَبَ ذَنبا ثُمّ رَجعَ و تابَ مِن ذلكَ الذَّنبِ و اسْتَحيى مِنّي عندَ ذِكْرِهِ غَفَرْتُ لَهُ ، و أنسَيْتُهُ الحَفَظَةَ و أبْدَلْتُهُ الحسَنَةَ ، و لا اُبالي و أنا أرْحَمُ الرّاحِمينَ . ^۲

۲۳۴۰.عنه عليه السلامـ في قولهِ تعالى:«فاُولئِك يُبدّلُ اللّهُ سيّئاتِهم حَسَناتٍ»ـ: هذهِ فيكُم ، إنَّهُ يُؤتى بالمؤمنِ المُذنِبِ يَومَ القيامةِ حتّى يُوقَفَ بينَ يَدَيِ اللّهِ عزّ و جلّ ، فيكونُ هُوَ الّذي يَلِي حِسابَهُ ......... حتّى يُوقِفَهُ على سَيّئاتِهِ كُلِّها ، كُلُّ ذلكَ يقولُ : أعْرِفُ ، فيقولُ : سَتَرْتُها علَيكَ في الدُّنيا و أغْفِرُها لَكَ اليَومَ ، أبْدِلوها لِعَبدي حَسَناتٍ. قالَ : فتُرْفَعُ صَحيفَتُهُ للنّاسِ فيقولونَ : سُبحانَ اللّهِ، أ مَا كانَتْ لهذا العبدِ سَيّئةٌ واحِدةٌ؟! ^۳

حديث :

۲۳۳۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ گروهى در انجمن خود ياد خدا نمى كنند، مگر آن كه ندا دهنده اى از آسمان بر آنان ندا مى دهد: برخيزيد! كه خداوند گناهان و زشتيهايتان را به نيكى بدل كرد و همه شما را آمرزيد.

۲۳۳۹.امام صادق عليه السلام :خداوند عزّ و جلّ به داوود پيامبر ـ كه بر پيامبر ما و خاندانش و بر او درود باد ـ وحى كرد: اى داوود! هرگاه بنده مؤمن من گناهى كند و سپس از آن گناه برگردد و توبه نمايد و به هنگام ياد كردن از آن گناه از من شرم كند، او را مى آمرزم و آن گناه را از ياد فرشتگان نگهبان اعمال مى برم و آن را به نيكى بدل مى كنم . و از اين كار باكى ندارم كه من مهربانترين مهربانانم.

۲۳۴۰.امام صادق عليه السلامـ درباره آيه «خداوند گناهان اينان را به نيكيها بدل مى كند» ـفرمود : اين آيه درباره شماست. در روز رستاخيز مؤمن گنهكار را آورده، در برابر خداوند عزّ و جلّ نگه مى دارند و خداوند، خود، به حسابش رسيدگى مى كند ......... تا آن كه وى را بر همه گناهانش آگاه مى سازد و او همواره مى گويد: مى دانم. پس، خداوند به او مى فرمايد: در دنيا گناهان تو را پرده پوشى كردم ، و امروز آنها را مى بخشم. گناهان بنده مرا به نيكى تبديل كنيد.
پس، نامه اعمال او در برابر مردم بالا برده مى شود. آنها مى گويند: سبحان اللّه ! آيا اين بنده حتّى يك گناه هم نداشته است؟!