۲۳۵۸.عنه صلى الله عليه و آلهـ في قولِه تعالى:«وَ لَدَيْنا مَزِيدٌ»ـ: يَتَجلّى لَهُم الرَّبُّ عزّ و جلّ . ۱
۲۳۵۹.عنه صلى الله عليه و آلهـ و قد سُئلَ عن هذهِ الآيةِ«للّذينَ أحْسَنوا الحُسنى و زيـادةٌ»ـ: للّـذيـنَ أحْسَنوا العَملَ في الدُّنيا لَهُم الحُسْنى و هِيَ الجَنّةُ، و الزِّيادَةُ : النّظَرُ إلى وَجْهِ اللّهِ الكريمِ . ۲
۲۳۶۰.عنه صلى الله عليه و آلهـ أيضا ـ: يَنْظُرونَ إلى رَبِّهِم بِلا كَيفِيّةٍ و لا حُدودٍ و لا صِفَةٍ مَعلومَةٍ . ۳
۲۳۶۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَن قابَلَ الإحْسانَ بأفضَلَ مِنهُ فقَد جازاهُ . ۴
(انظر) الدرّ المنثور : 4 / 357 ـ 360. عنوان 476 «اللقاء».
المحبّة (حبّ اللّه ) : باب 679.
481
مَن بَلَغَهُ ثَوابٌ عَلى عَمَلٍ
۲۳۶۲.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :مَن بَلَغهُ ثَوابٌ مِن اللّهِ على عَمل، فعَمِلَ ذلكَ العَملَ الْتِماسَ ذلكَ الثَّوابِ اُوتِيَهُ و إنْ لَم يَكُنِ الحَديثُ كَما بَلَغَهُ . ۵
۲۳۶۳.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :مَن بَلغَهُ عنِ النَّبيِّ صلى الله عليه و آله شَيءٌ مِن الثّوابِ فَفَعلَ ذلكَ طَلَبَ قَولِ النَّبيِّ صلى الله عليه و آله كانَ لَهُ ذلكَ الثّوابُ و إنْ كانَ النَّبيُّ صلى الله عليه و آله لَمْ يَقُلْهُ . ۶
۲۳۵۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در تفسير آيه «و بيشتر از آن [نيز ]نزد ما هست» ـفرمود : پروردگار عزّ و جلّ بر آنان تجلّى مى كند.
۲۳۵۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در پاسخ به پرسش از اين آيه كه «براى آنان كه كار نيك مى كنند، نيكى است و چيزى افزون بر آن» ـفرمود : براى آنان كه در دنيا كار نيك كنند «نيكى» است، كه همان بهشت است و «افزون بر آن» ، نظر كردن به وجه كريم خداست.
۲۳۶۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در تفسير همين آيه ـفرمود : به پروردگار خويش مى نگرند بى هيچ كيفيّتى و حدودى و صفتى شناخته شده .
۲۳۶۱.امام على عليه السلام :هر كس نيكى را به بهتر از آن پاسخ دهد آن را تلافى كرده است.
481
كسى كه پاداش كارى را بشنود
۲۳۶۲.امام باقر عليه السلام :هر كس شنيده باشد كه خداوند براى انجام عملى پاداش مى دهد و براى دست يافتن به آن پاداش، آن كار را بكند به او داده مى شود، هر چند حديث، آن گونه نباشد كه به او رسيده است.
۲۳۶۳.امام صادق عليه السلام :هر كس از قول پيامبر شنيده باشد كه فلان كار پاداش دارد و آن را به نيّت فرمايش پيامبر صلى الله عليه و آله انجام دهد همان پاداش برايش منظور مى شود، هر چند پيامبر صلى الله عليه و آله آن را نگفته باشد.