181
ميزان الحكمه ج 2

(انظر) آل عمران: 66 ، الأعراف: 71 ، الأنفال: 6 ، الكهف: 54 ، 56 ، مريم: 97، الحجّ: 8، 9، 68، الفرقان: 50 ، الشورى: 35 ، الزخرف: 57.

الحديث:

۲۴۳۴.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :ما ضَلَّ قَومٌ إلاّ أوْثَقوا الجَدَلَ . ۱

۲۴۳۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :الجَدَلُ في الدِّينِ يُفسِدُ اليقينَ . ۲

۲۴۳۶.عنه عليه السلام :إيّاكُم و الجِدالَ ؛ فإنّه يُورِثُ الشَّكَّ . ۳

۲۴۳۷.الإمامُ الرِّضا عليه السلام :يا عبدَ العظيمِ ، أبلِغْ عنّي أوليائي السّلامَ، و قُلْ لَهُم : أنْ لا يَجعَلوا للشَّيطانِ على أنْفُسِهِم سَبيلاً، و مُرْهُم بالصِّدقِ في الحديثِ و أداءِ الأمانةِ، و مُرْهُم بالسُّكوتِ و تركِ الجِدالِ فيما لا يَعْنيهِم . ۴

501

الجِدالُ الحَسَنُ

الكتاب:

ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جَادِلْهُمْ بالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ» . ۵

حديث :

۲۴۳۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ قومى گمراه نشد مگر آن كه به بحث و جدال تكيه كرد.

۲۴۳۵.امام على عليه السلام :مجادله كردن در دين، يقين را تباه مى كند.

۲۴۳۶.امام على عليه السلام :از جدال كردن بپرهيزيد كه اين كار شك و دو دلى به بار مى آورد.

۲۴۳۷.امام رضا عليه السلام :اى عبد العظيم! از طرف من دوستانم را سلام برسان و به آنان بگو كه شيطان را بر خود مسلّط نكنند و دستورشان ده كه راستگو و امانت پرداز باشند و دستورشان ده كه خاموشى گزينند و از مجادلات بيهوده بپرهيزند .

501

مجادله نيكو

قرآن :

«[ مردم را ] با حكمت و اندرز نيكو به راه پروردگارت بخوان و با آنان به شيوه اى كه نيكوترست مجادله كن. پروردگارت به كسانى كه از راه او منحرف شده اند داناتر و به هدايت يافتگان [ نيز ]داناتر است».

1.بحار الأنوار : ۲/۱۳۸/۵۲.

2.غرر الحكم : ۱۱۷۷.

3.الخصال : ۶۱۵/۱۰.

4.الاختصاص : ۲۴۷.

5.النحل : ۱۲۵.


ميزان الحكمه ج 2
180

500

الجِدالُ المَذمومُ

الكتاب:

وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يُجَادِلُ فِي اللّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّبِعُ كُلَّ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ» . ۱

ما يُجَادِلُ فِي آيَاتِ اللّهِ إلاَّ الَّذِينَ كَفَرُوا فَلا يَغْرُرْكَ تَقَلُّبُهُمْ فِي البِلادِ» . ۲

كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَ الْأَحْزَابُ مِن بَعْدِهِمْ وَ هَمَّتْ كُلُّ أُمَّةٍ بِرَسُولِهِمْ لِيَأْخُذُوهُ وَ جَادَلُوا بِالْبَاطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ فَأَخَذْتُهُمْ فَكَيْفَ كانَ عِقابِ» . ۳

الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِ اللّهِ بِغَيْرِ سُلْطَانٍ أَتَاهُمْ كَبُرَ مَقْتا عِنْدَ اللّهِ وَ عِنْدَ الَّذِينَ آمَنُوا» . ۴

إِنَّ الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِ اللّهِ بِغَيْرِ سُلْطَانٍ أَتَاهُمْ إِنْ فِي صُدُورِهِمْ إِلاّ كِبْرٌ مَا هُمْ بِبالِغِيهِ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ» . ۵

وَ الَّذِينَ يُحَاجُّونَ فِي اللّهِ مِنْ بَعْدِ مَا اسْتُجِيبَ لَهُ حُجَّتُهُمْ دَاحِضَةٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ عَلَيْهِمْ غَضَبٌ وَ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ» . ۶

500

مجادله نكوهيده

قرآن :

«بعضى از مردم بى هيچ دانشى درباره خدا مجادله مى كنند و از هر شيطان سركشى پيروى مى نمايند».

«جز آنها كه كفر ورزيدند در آيات خدا جدال نمى كنند؛ پس، رفت و آمدشان در شهرها تو را نفريبد».

«پيش از ايشان قوم نوح و گروههايى كه بعد از ايشان بودند پيامبرشان را تكذيب كردند. و هر امّتى آهنگ پيامبر خود را كردند تا او را دستگير كنند و به باطل ستيزه نمودند تا حق را با آن پايمال كنند. اما من آنها را [به عقوبت] فرو گرفتم و چه [عقوبتى] بود عقوبتم».

«كسانى كه بى هيچ حجّتى كه برايشان آمده باشد در آيات خدا مجادله مى كنند، كار آنان نزد خدا و مؤمنان سخت ناپسند است».

«آنان كه بى هيچ حجّتى كه از آسمان آمده باشد درباره آيات خدا مجادله مى كنند، در دلهاشان جز بزرگ منشى كه بدان نرسند نيست. پس به خدا پناه ببر كه او خود شنوا و بيناست».

«و كسانى كه درباره خدا جدال مى كنند، پس از آن كه دعوتش را اجابت كرده اند، حجّت آنها نزد پروردگارشان باطل است. خشمى [ از خدا ]بر آنهاست و عذابى سخت دارند».

1.الحجّ : ۳.

2.غافر : ۴.

3.غافر : ۵.

4.غافر : ۳۵.

5.غافر : ۵۶.

6.الشورى : ۱۶.

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 2
    سایر پدیدآورندگان :
    شیخی، حمید رضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
تعداد بازدید : 16417
صفحه از 604
پرینت  ارسال به