581

أوَّلُ مَن قاتَلَ في سَبيلِ اللّهِ تَعالى

۲۸۵۰.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إنَّ أوّلَ مَن قاتَلَ في سبيلِ اللّهِ إبراهيمُ الخَليلُ عليه السلام ، حَيثُ أسَرَتِ الرُّومُ لُوطا عليه السلام فَنَفَرَ إبراهيمُ عليه السلام حتّى اسْتَنقَذَهُ مِن أيْديهِم . ^۱

۲۸۵۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :أوّلُ مَن جَاهَدَ في سبيلِ اللّهِ إبراهيمُ عليه السلام ، أغَارَتِ الرُّومُ على ناحِيَةٍ فِيها لُوطٌ عليه السلام فأسَروهُ ، فَبَلغَ إبراهيمَ عليه السلام الخَبَرُ فنَفَرَ فاسْتَنْقَذَهُ مِن أيْديهِم ، و هُو أوَّلُ مَن عَمِلَ الرّاياتِ صلى اللّه عليه . ^۲

(انظر) الشهادة في سبيل اللّه : باب 2096 .

582

إعانَةُ المُجاهِدينَ و ذَمُّ إيذائِهِم

۲۸۵۲.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مَنِ اغْتابَ غازِيا أو آذاهُ أو خَلَفهُ في أهلِهِ بخِلافةِ سُوءٍ، نُصِبَ لَهُ يومَ القِيامةِ عَلَمٌ ، فَلْيَستَفْرِغْ لِحِسابِهِ و يُرْكَسْ في النّارِ . ^۳

۲۸۵۳.عنه صلى الله عليه و آله :مَن جَهّزَ غازيا بسِلْكٍ أو إبْرَةٍ غَفَرَ اللّهُ لَهُ ما تَقدَّمَ من ذَنبهِ و ما تَأخّرَ . ^۴

581

نخستين مجاهد در راه خدا

۲۸۵۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :نخستين كسى كه در راه خدا جنگيد، ابراهيم خليل است و آن، زمانى بود كه روميها، لوط را به اسارت گرفتند و ابراهيم عليه السلام نيرويى بسيج كرد و او را از دست آنها نجات داد.

۲۸۵۱.امام على عليه السلام :نخستين كسى كه در راه خدا جهاد كرد ابراهيم عليه السلام بود. روميها به منطقه اى كه لوط عليه السلام در آن جا بود، يورش بردند و او را اسير كردند. اين خبر به گوش ابراهيم رسيد و نيرويى بسيج كرد و لوط را از اسارت آنها درآورد. و ابراهيم نخستين كسى است كه پرچم ساخت.

582

يارى مجاهدان و نكوهش آزردنشان

۲۸۵۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس درباره رزمنده اى غيبت كند، يا او را آزار رساند، يا در غياب او با خانواده اش بدرفتارى كند، روز رستاخيز براى او پرچمى برافراشته مى شود به نشانه اين كه كاملاً به حسابش رسيدگى گردد و در آتش سرنگون شود.

۲۸۵۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس رزمنده اى را به يك نخ يا سوزن مجهز كند خداوند گناهان گذشته و آينده او را ببخشايد.

۲۸۴۵.عنه صلى الله عليه و آله :لا يَجْتمِعُ غُبارٌ في سبيلِ اللّهِ و دُخانٌ في جَهَنّمَ . ^۱

۲۸۴۶.عنه صلى الله عليه و آله :السُّيوفُ مَفاتِيحُ الجَنّةِ . ^۲

۲۸۴۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :المُجاهِدونَ تُفْتَحُ لَهُم أبْوابُ السَّماءِ . ^۳

۲۸۴۸.عنه عليه السلام :إنَّ اللّهَ كَتبَ القَتْلَ على قَومٍ و المَوتَ على آخَرينَ، و كُلٌّ آتِيهِ مَنيّتُهُ كَما كَتَبَ اللّهُ لَهُ ، فطُوبى للمجاهدين في سبيلِهِ، و المقتولينَ في طاعتِهِ . ^۴

۲۸۴۹.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :أتى رجُلٌ رسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله فقالَ : إنّي راغِبٌ نَشيطٌ في الجِهادِ . قالَ: فجَاهِدْ في سبيلِ اللّهِ ، فإنَّكَ إنْ تُقْتَلْ كُنتَ حَيّا عندَ اللّهِ تُرْزَقُ ، و إنْ مِتَّ فَقَد وقَعَ أجْرُكَ على اللّهِ ، و إنْ رَجَعتَ خَرَجتَ مِن الذُّنوبِ إلى اللّهِ . ^۵

۲۸۴۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :گرد و غبارِ در راه خدا با دود جهنم، جمع نمى شود.

۲۸۴۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :شمشيرها كليدهاى بهشتند.

۲۸۴۷.امام على عليه السلام :درهاى آسمان به روى مجاهدان گشوده است.

۲۸۴۸.امام على عليه السلام :خداوند براى گروهى كشته شدن را نوشته است و براى ديگران مردن را و هر گروهى مرگش به همان گونه كه خداوند برايش نوشته است، به او مى رسد. پس، خوشا به حال مجاهدان در راه خدا، و كشته شدگان در راه طاعت او.

۲۸۴۹.امام باقر عليه السلام :مردى خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد: من خواهان و شيفته جهاد هستم. پيامبر فرمود: پس، در راه خدا جهاد كن؛ زيرا اگر كشته شوى، نزد خدا زنده اى و روزى مى خورى، اگر بميرى، پاداشت با خداست و اگر برگشتى، از گناهان پاك گشته اى . ^۶