654

جيرانُ اللّهِ

الكتاب:

فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ» . ^۱

الحديث:

۳۱۸۹.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إذا كانَ يَومُ القِيامَةِ جَمعَ اللّهُ الخَلائقَ في صَعيدٍ واحدٍ ، و يُنادي مُنادٍ مِن عندِ اللّهِ : ......... أينَ أهلُ الصَّبرِ؟ ......... ثُمَّ يُنادي مُنادٍ آخَرُ : ......... أينَ أهلُ الفَضْلِ؟ ......... ثُمَّ يُنادي مُنادٍ مِن عندِ اللّهِ عزّ و جلّ يُسْمِعُ آخِرَهُم كما يُسْمِعُ أوَّلَهُم فيقولُ : أينَ جِيرانُ اللّهِ جلّ جلالُهُ في دارِهِ ؟ فَيقومُ عُنُقٌ مِن النّاسِ، فتَسْتَقبِلُهُم زُمْرَةٌ مِن الملائكةِ فيقولونَ لَهُم : ما ذا كانَ عَمَلُكُم في دارِ الدُّنيا فَصِرْتُم بهِ اليَومَ جِيرانَ اللّهِ تعالى في دارِهِ ؟ فيقولونَ : كُنّا نَتَحابُّ في اللّهِ عزّ و جلّ، و نَتَباذَلُ في اللّهِ ، و نَتَوازَرُ في اللّهِ . فيُنادي مُنادٍ مِن عندِ اللّهِ: صَدَقَ عِبادي ، خَلُّوا سَبيلَهُم لِيَنْطَلِقوا إلى جِوارِ اللّهِ في الجَنّةِ بغَيرِ حِسابٍ . ^۲

654

همسايگان خدا

قرآن :

«[پرهيزگاران] در جايگاهى پسنديده اند، نزد فرمانروايى توانا».

حديث :

۳۱۸۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :چون روز قيامت شود خداوند همه خلايق را در بيابانى پهناور جمع كند و آواز دهنده اى از جانب خدا جار زند: ......... كجايند شكيبايان؟ ......... سپس آواز دهنده ديگرى ندا دهد : ......... كجايند بخشندگان؟ ......... آن گاه آواز دهنده اى از جانب خداوند عزّ و جلّ با صدايى كه همگان بشنوند، فرياد زند: كجايند همسايگان خانه خدا جلّ جلاله؟ پس گروهى از مردم برخيزند؛ دسته اى از فرشتگان به استقبالشان روند و به آنان گويند: اعمال شما در سراى دنيا چه بود كه به سبب آن، امروز همسايگان خانه خداوند متعال شده ايد؟ آنان گويند: ما براى خدا يكديگر را دوست مى داشتيم، براى خدا به يكديگر بذل و بخشش مى كرديم و براى خدا به ديدار هم مى رفتيم. پس منادى از جانب خدا آواز دهد: راست مى گويند بندگان من، راه را بر آنان بگشاييد، تا بدون حسابرسى به جوار خدا در بهشت درآيند.

۳۱۸۶.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام :أمّـا حـقُّ جارِكَ فحِفْظُهُ غائبا ، و إكْرامُهُ شاهِدا ، و نُصْرَتُهُ إذا كانَ مَظلوما ، و لا تَتَّبِـعُ لَهُ عَورَةً ، فإنْ عَلِمتَ علَيهِ سُوءا سَتَرْتَهُ علَيهِ ، و إنْ عَلِمتَ أنَّهُ يَقْبَلُ نَصيحَتَكَ نَصَحتَهُ فيما بَينَكَ و بَينَهُ ، و لا تُسْلِمُـهُ عِند شَديدةٍ ، و تُقِيلُ عَثْرَتَهُ ، و تَغْفِـرُ ذَنْبَـهُ ، و تُعاشِـرُهُ مُعاشَـرَةً كَريمَـةً . ^۱

653

حَدُّ الجارِ

۳۱۸۷.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :أربعونَ دارا جارٌ . ^۲

۳۱۸۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :حَرِيمُ المَسجدِ أربعونَ ذِراعا ، و الجِوارُ أربعـونَ دارا مِن أربعةِ جَوانِبِها . ^۳

(انظر) وسائل الشيعة : 8 / 491 باب 90 .

۳۱۸۶.امام زين العابدين عليه السلام :اما حق همسايه ات اين است كه در غياب او آبرويش را حفظ كنى و در حضورش او را احترام نهى. اگر به او ستمى شد ياريش رسانى، دنبال عيبهايش نباشى، اگر بدى از او ديدى بپوشانى، اگر بدانى كه پند و اندرز تو را مى پذيرد او را در نهان نصيحت كنى، در سختيها رهايش نكنى، از لغزشش درگذرى، خطايش را ببخشى و با او بزرگوارانه معاشرت كنى.

653

مرز همسايگى

۳۱۸۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :تا چهل خانه همسايه به شمار مى آيند.

۳۱۸۸.امام على عليه السلام :حريم مسجد چهل ذراع است و تا چهل خانه از چهار طرف منزل همسايه به شمار مى آيند.