۳۲۵۲.عنه عليه السلام :الحُبُّ أفْضَلُ مِن الخَوفِ . ^۱

۳۲۵۳.الإمامُ المهديُّ عليه السلام :إنّ موسى ناجى ربَّهُ بالوادِ المُقَدّسِ فقالَ: يا رَبِّ إنّي قد أخْلَصْتُ لكَ المَحبَّةَ مِنّي و غَسَلْتُ قَلبي عَمَّنْ سِواكَ ـ و كانَ شديدَ الحبِّ لأهلهِ ـ فقالَ اللّهُ تعالى : «إخْلَعْ نَعلَيْكَ»^۲ أي انْزِعْ حُبَّ أهْلِكَ مِن قلبِكَ إنْ كانتْ مَحَبّتُكَ لي خالِصَةً، و قَلبُكَ مِن المَيلِ إلى مَن سِوايَ مَغْسولاً . ^۳

۳۲۵۴.بحار الأنوارـ فيما اُوحي إلى داوودَ عليه السلام ـ: يا داوودُ ، ذِكْري للذّاكِرينَ ، و جَنَّتي للمُطِيعينَ ، و زِيارَتي للمُشْتاقِينَ ، و أنا خاصَّةٌ للمُطِيعينَ . ^۴

(انظر) النعمة : باب 3844 .

666

الإيمانُ حُبٌّ و بُغضٌ

۳۲۵۵.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :الإيمانُ حُبٌّ و بُغْضٌ . ^۵

۳۲۵۶.عنه عليه السلام :الدِّينُ هُو الحُبُّ ، و الحُبُّ هُو الدِّينُ . ^۶

۳۲۵۷.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ لَمّا سُئلَ عنِ الحُبِّ و البُغْضِ : أمِنَ الإيمانِ هُو ؟ ـ: و هَلِ الإيمانُ إلاّ الحُبُّ و البُغْضُ ؟! ^۷

۳۲۵۲.امام صادق عليه السلام :محبت [خدا] برتر از ترس [از خدا] است.

۳۲۵۳.امام مهدى عليه السلام :موسى در وادى مقدس با خداى خود به راز و نياز پرداخت و عرض كرد: پروردگارا! من محبّت خود را خالصانه از آن تو كردم و دلم را از جز تو شستم ـ موسى خانواده اش را زياد دوست مى داشت ـ آنگاه خداوند متعال فرمود: «كفشهاى خود را بركن» يعنى، اگر محبّت تو خالصانه از آن من است، و دلت از هواى جز من شسته شده است، پس محبّت خانواده ات را از دل خود بركن.

۳۲۵۴.بحار الأنوار :در آنچه به داوود عليه السلام وحى شد آمده است : اى داوود! ياد من، از آنِ ياد كنندگان [من] است و بهشت من، از آنِ فرمانبرداران [من] و ديدارم، از آنِ مشتاقان [من ]و من، ويژه فرمانبردارانم.

666

ايمان، مهر و كين است

۳۲۵۵.امام باقر عليه السلام :ايمان، دوستى و دشمنى است.

۳۲۵۶.امام باقر عليه السلام :دين همان محبّت است و محبّت همان دين.

۳۲۵۷.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به اين سؤال كه آيا مهر و كين جزء ايمان است؟ ـفرمود : آيا ايمان چيزى جز مهر و كين است؟!

۳۲۴۸.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ في دُعائه ـ: سَيّدي ، أنا مِن حُبِّكَ جائعٌ لا أشْبَعُ ، أنا مِن حُبِّـكَ ظَمآنُ لا أرْوى ، وا شَوْقاهُ إلى مَن يَراني و لا أراهُ! ^۱

۳۲۴۹.عنه عليه السلام :لا يَمْحضُ رجُلٌ الإيمانَ باللّهِ حتّى يكونَ اللّهُ أحَبَّ إلَيهِ مِن نَفْسِهِ و أبيهِ و اُمِّهِ و وُلْدِهِ و أهْلِهِ و مالِهِ و مِن النّاسِ كُلِّهِم . ^۲

۳۲۵۰.عنه عليه السلامـ مِن دعائِه عند حُضورِ شَهرِ رَمَضانَ ـ: صلِّ على محمّدٍ و آلِ محمّدٍ ، و اشغَلْ قلبي بعظيمِ شَأنِكَ ، و أرْسِلْ محَبّتَكَ إلَيهِ حتّى ألقاكَ و أوْداجي تَشْخَبُ دَما . ^۳

۳۲۵۱.عنه عليه السلام :القلبُ حَرَمُ اللّهِ ، فلا تُسْكِنْ حَرَمَ اللّهِ غَيرَ اللّهِ . ^۴

۳۲۴۸.امام صادق عليه السلامـ در دعاى خود ـگفت : سرور من! من گرسنه سيرى ناپذير محبّت تو هستم، من تشنه سيراب ناشدنى محبّت تو هستم. وه كه چه مشتاقم به كسى كه مرا مى بيند و من او را نمى بينم!

۳۲۴۹.امام صادق عليه السلام :ايمان انسان به خدا ناب و خالص نشود مگر آن كه خداوند را از خودش و پدر و مادر و فرزند و زن و مالش و از همه مردم بيشتر دوست بدارد.

۳۲۵۰.امام صادق عليه السلامـ در دعا در هنگام حلول ماه رمضان ـگفت : [ خدايا] بر محمّد و خاندان او درود فرست و دلم را به مقام والاى خودت مشغول دار و محبّتت را سوى آن فرست، تا در حالى ديدارت كنم كه از رگهاى گردنم خون بيرون مى جهد.

۳۲۵۱.امام صادق عليه السلام :دل حرم خداست، پس، جز خدا را در حرم خدا مَنِشان!