695

الحَبسُ بَعدَ إقامَةِ الحَدِّ و مَعرِفَةِ الحَقِّ

۳۴۰۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :حَبْسُ الإمامِ بَعد إقامَةِ الحَدِّ ظُلْمٌ . ^۱

۳۴۰۳.عنه عليه السلام :حَبْسُ الإمامِ بعدَ الحَدِّ ظُلْمٌ . ^۲

۳۴۰۴.عنه عليه السلام :الحَبسُ بَعدَ معرِفَةِ الحقِّ ظُلْمٌ . ^۳

696

حُقوقُ المَحبوسِ

۳۴۰۵.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إنّ عليّا عليه السلام كانَ يُخرِجُ أهلَ السُّجونِ مَن اُحبِسَ في دَينٍ أو تُهمةٍ إلى الجُمُعةِ فيَشْهَدونَها ، و يُضَمِّنُهمُ الأولياءَ حتّى يَرُدّونَهُم . ^۴

۳۴۰۶.عنهُ عليه السلام :أنَّهُ [عَلِيّا] كانَ يَعْرِضُ السّجونَ في كُلِّ يَومِ جُمُعةٍ؛ فمَن كانَ علَيهِ حَدٌّ أقامَهُ، و مَن لَم يَكُن علَيهِ حَدٌّ خلّى سَبيلَهُ . ^۵

۳۴۰۷.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :على الإمامِ أنْ يُخرِجَ المَحْبوسينَ في الدَّينِ يَومَ الجُمُعةِ إلى الجُمُعةِ ، و يَومَ العِيدِ إلى العِيدِ ، فيُرسِلَ مَعهُم ، فإذا قَضَوُا الصَّلاةَ و العِيدَ رَدّهُم إلى السِّجنِ . ^۶

695

زندانى كردن بعد از اجراى حدّ و پى بردن به حقّ

۳۴۰۲.امام على عليه السلام :ظلم است كه امام و پيشوا بعد از جارى كردن حدّ بر كسى، او را در بازداشت نگه دارد.

۳۴۰۳.امام على عليه السلام :اگر امام (حاكم اسلامى) بعد از جارى كردن حدّ بر كسى او را زندانى كند ظلم كرده است.

۳۴۰۴.امام على عليه السلام :زندانى كردن كسى، بعد از روشن شدن حقيقت، ظلم است.

696

حقوق زندانى

۳۴۰۵.امام باقر عليه السلام :على عليه السلام زندانيان بدهكار و متّهم را روزهاى جمعه براى اداى نماز، از زندان بيرون مى آورد و از اولياى آنان ضمانت مى گرفت تا به زندانشان برگردانند.

۳۴۰۶.امام باقر عليه السلام :على عليه السلام هر جمعه از زندانيان بازديد مى كرد. اگر كسى محكوم به خوردن حدّ بود حدّ را بر او جارى مى ساخت و اگر مستحق حدّ نبود آزادش مى كرد.

۳۴۰۷.امام صادق عليه السلام :امام بايد زندانيانى را كه به جرم نپرداختن بدهكارى خود زندانى شده اند، ايام جمعه و عيد، براى گزاردن نماز و ديد و بازديد عيد ، به همراه عده اى مأمور از زندان بيرون آورد و پس از تمام شدن نماز و ديد و بازديد عيد آنها را به زندان برگرداند.

694

مَن يُخَلَّدُ فِي السِّجنِ

۳۳۹۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلامـ لمُنَجّمٍ ـ: لَئنْ بَلَغَني أنَّكَ تَنْظُرُ في النُّجومِ لاُخلِدَنَّكَ [في] ^۱ الحَبسِ ما دامَ لي سُلطانٌ ، فو اللّهِ ما كانَ لمحمّدٍ مُنَجِّمٌ و لا كاهِنٌ ^۲ . ^۳

۳۳۹۹.عنه عليه السلام :لا يُخَلَّدُ في السِّجن إلاّ ثلاثةٌ : الّذي يُمْسَكُ على المَوتِ ، و المَرأةُ تَرتَدُّ إلاّ أن تَتوبَ ، و السّارِقُ بَعد قَطعِ اليَدِ و الرِّجْلِ . ^۴

۳۴۰۰.الإمامُ الباقرُ عليه السلامـ في رجُلٍ أمَرَ رجُلاً بقَتلِ رجُلٍ فقَتلَهُ ـ: يُقْتَلُ بهِ الّذي قَتَلَهُ ، و يُحْبَسُ الآمِرُ بقَتْلِهِ في السِّجْنِ حتّى يَموتَ . ^۵

۳۴۰۱.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :قَضى عليٌّ عليه السلام في رجُلَينِ أمْسَكَ أحَدُهُما و قَتَلَ الآخَرُ ، فقالَ : يُقْتَلُ القاتِلُ ، و يُحْبَسُ الآخَرُ حتّى يَموتَ غَمّا ، كَما حَبسَهُ علَيهِ حتّى ماتَ غَمّا . ^۶

(انظر) وسائل الشيعة : 19 / 35 باب 17 .

694

محكومانِ به زندان ابد

۳۳۹۸.امام على عليه السلامـ به يك منجّم ـفرمود : اگر به من خبر رسد كه طالع بينى مى كنى، تا زمانى كه قدرت دست من باشد، تو را به زندان ابد خواهم افكند. به خدا سوگند، محمد نه منجّم داشت و نه پيشگو.

۳۳۹۹.امام على عليه السلام :جز سه كس به زندان ابد محكوم نمى شود: كسى كه شخصى را نگه دارد تا ديگرى وى را بكشد، زن مرتد تا توبه كند، و سارق پس از قطع دست و پايش.

۳۴۰۰.امام باقر عليه السلامـ درباره مردى كه به كسى دستور قتل ديگرى را داده و او وى را به قتل رسانيده باشد ـفرمود : قاتل كشته مى شود و آن كه دستور قتل داده در زندان نگاه داشته مى شود تا بميرد.

۳۴۰۱.امام صادق عليه السلام :على عليه السلام درباره دو مرد كه يكى از آنها شخصى را نگه داشته و ديگرى او را كشته است، چنين قضاوت فرمود: قاتل كشته مى شود و آن ديگرى بازداشت مى گردد تا در تنگنا بميرد؛ همچنان كه با نگهداشتن مقتول، موجب مرگ او در تنگنا شده است.