(انظر) القضاء بين الناس : باب 3303 .
722
النَّوادِرُ
الكتاب :
(وَ الَّذِينَ يُحَاجُّـونَ فِي اللّهِ مِـنْ بَعْـدِ مَـا اسْتُجِيـبَ لَـهُ حُجَّتُهُـمْ دَاحِضَـةٌ عِنْدَ رَبِّهِـمْ وَ عَـلَيْهِـمْ غَضَـبٌ وَ لَـهُـمْ عَـذَابٌ شَـدِيـدٌ) . ۱
(ها أَنْتُمْ هؤُلاءِ حَاجَجْتُمْ فِيمَا لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ فَلِمَ تُحَاجُّونَ فِيمَا لَيْسَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ وَ اللّهُ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ) . ۲
(انظر) الأنعام: 80 ـ 83 ، الشورى: 15 ، آل عمران: 20 .
الحديث :
۳۴۸۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَن صَدَقَتْ لَهجَتُهُ قَوِيَتْ حُجَّتُهُ . ۳
۳۴۸۹.عنه عليه السلام :إنَّهُ ليَس لِهالِكٍ هَلكَ مَن يَعْذِرُهُ في تَعَمُّدِ ضَلالَةٍ حَسِبَها هُدىً ، و لا تَرْكِ حَقٍّ حَسِبَهُ ضَلالَةً . ۴
۳۴۹۰.الإمامُ الباقرُ عليه السلامـ و قد سُئلَ عن حُجّةِ اللّهِ على العِبادِ ـ: أنْ يَقولوا ما يَعْلَمونَ ، و يَقِفوا عِند ما لا يَعْلَمونَ . ۵
722
گوناگون
قرآن :
«و كسانى كه درباره خدا پس از اجابت [ دعوت ] او احتجاج مى كنند، حجّتشان نزد پروردگارشان ناچيز است و بر آنهاست خشم خدا و عذابى سخت دارند».
«هان اى اهل كتاب! گرفتم كه در آنچه بدان علم داريد مجادله تان روا باشد . چرا در آنچه بدان علم نداريد مجادله مى كنيد؟ در حالى كه خدا مى داند و شما نمى دانيد».
حديث :
۳۴۸۸.امام على عليه السلام :كسى كه گفتارش راست است، حجّتش قوى است.
۳۴۸۹.امام على عليه السلام :كسى كه ضلالت را به عمد هدايت پندارد، و حقّ را گمراهى انگارد و آن را فرو گذارد و بدين سبب به هلاكت و نابودى درافتد، عذرش پذيرفته نيست.
۳۴۹۰.امام باقر عليه السلامـ در پاسخ به سؤال از حجّت خدا بر بندگان ـفرمود : اين است كه آنچه مى دانند بگويند و از اظهار نظر پيرامون آنچه نمى دانند خوددارى ورزند.
